[Markas]

Όλα όμως τα καλά τελειώνουν κάποτε. Έτσι, γύρω στις 15:00 αποφασίζουν να μαζέψουν τα μπογαλάκια τους και να συνεχίσουν, αφού ευχαριστήθηκαν τη θέα ξανά για μία ολόκληρη ώρα!

Προς τα πού όμως; Ακόμα νυκτώνει νωρίς, οπότε τον κύκλο νότια του βουνού που σκεφτόταν ο Διπλός τον ξεχνάνε. Επόμενος στόχος λοιπόν το χωριό Ορεινό.

Η κατάβαση αρκετά πιο εύκολη από την ανάβαση. Χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα λοιπόν, αρκετές φωτογραφίες και κάμποσες φουρκέτες αργότερα φτάνουνε στο χωματόδρομο που πάει προς Ορεινό. Ας απολαύσουμε όμως για τώρα μερικές φωτογραφίες της διαδρομής.

Ο δρόμος, αν και οι φωτογραφίες το κρύβουν, έχει έντονα καθοδική (ανοδική προηγουμένως) κλίση. Στην άνοδο πραγματικά δεινοπαθούσαν όλοι τους!

Ουφ, επιτέλους, σταθερό έδαφος κάτω από τις μηχανές πάλι! Πραγματικά ο χωματόδρομος πλέον φαινόταν εθνική οδός!

Εδώ η θέα προς το νότο από όπου φυσιολογικά, αν είχαν περισσότερο χρόνο, θα είχαν έρθει οι φίλοι μας.

Φτάνουμε στο όμορφο χωριό Ορεινό. Από εδώ ξεκινάει ένας νέος δρόμος (άσφαλτος) που ανεβαίνει το βουνό δυτικά του χωριού για να σταματήσει ξαφνικά έπειτα από 1-2 χιλιόμετρα και να γίνει ένας μέτριος χωματόδρομος με κατάληξη στο χωριό Σταυροχώρι.

Οι φίλοι μας βέβαια ούτε που σκέφτηκαν να τραβήξουν έστω και μία φωτογραφία στο στριφτερό ασφάλτινο κομμάτι. Αντιθέτως μόλις πάτησαν χώμα πήραν πάλι φωτιά οι φωτογραφικές μηχανές.

Μια και ο Διπλός δε μπορούσε να οδηγάει όρθιος είπε να δοκιμάσει η Extreme για λίγο το όρθιο αλλά τελικά δε βόλεψε.

Κατά τις 16:00 φτάνουν τελικά πάλι σε άσφαλτο στην είσοδο του Σταυροχωρίου.

O Chef νομίζει πως η εκδρομή τελείωσε αλλά προς μεγάλη του έκπληξη ο Διπλός του ανακοινώνει πως έχουν ακόμα αρκετά χωμάτινα χιλιόμετρα!

Αλλά πρώτα μεσολαβεί ένα σύντομο ασφάλτινο κομμάτι βόρεια, μέχρι το χωριό Χρυσοπηγή…

…αμέσως μετά το οποίο στρίβουν αριστερά στην πινακίδα προς Μπέμπονα. Στη φωτογραφία η Χρυσοπηγή.

Ο χωματόδρομος είναι βατός μέχρι το χωριό Μπέμπονας που παραδόξως δεν είναι έρημο όπως μαρτυρούν και 2-3 καμινάδες που καπνίζουν. Ο ήλιος είναι όμως στη δύση του και το βουνό ρίχνει πλέον βαριά τη σκιά του. Έτσι οι μηχανόβιοι φίλοι μας προσπερνάνε χωρίς στάση το χωριό και συνεχίζουν με γρήγορο ρυθμό τον κατηφορικό πλέον δρόμο.

Χα! Γρήγορο ρυθμό είπα; Ο ρυθμός πέφτει πάλι αισθητά όπως πέφτει αισθητά και η ποιότητα του χωματόδρομου. Άφθονα διαμήκη και εγκάρσια χαντάκια. Τουλάχιστο βγήκαν από τη βαριά σκιά του βουνού πάλι, λούζει ο ήλιος το δρόμο και βελτιώνεται η διάθεσή τους.