Απάντηση: Σούριγιαν-Ουρντούν ...υπό λοξή οπτική γωνία
Η Δαμασκός είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα πόλη.
Η αίσθηση που έχεις όταν περιφέρεσαι στην παλιά πόλη, μια από τις αρχαιότερες στην ιστορία, που εξακολουθεί να κατοικείται μέχρι σήμερα, είναι μοναδική.
Τα σουκς, τα παζάρια, τα τζαμιά και οι αρχαίες πύλες με παρέσυραν σ΄ένα 4ωρο περπάτημα που κατέληξε στην αγορά με τα κεμπαπάδικα και τους καφενέδες της citadel μπροστά στο παλιό κάστρο.
Σ΄ένα παραλήρημα γαστρονομικού πανθεϊσμού, με τα ντονέρ και τα κεμπάπ, τα γιαουρτλού και τις πίττες, να τραβάνε τον κόσμο που τελείωνε από την αγορά, τα στενά σοκάκια άλλαζαν ύφος…
Connecting people…
Παρά την τρομερή πείνα που με χτύπησε μετά το περπάτημα, μ΄ ένα στομάχι νάχει υποστεί ολοκληρωτικό μοντάζ, πήρα μερικές βαθιές ανάσες και με αυτοσυγκέντρωση θιβετιανού γκουρού, κατευθύνθηκα στο πρώτο ημιυπαίθριο μαγαζί με ξηρούς καρπούς και κράτησα χαρακτήρα.
Οι εκπληκτικοί σκουρόχρωμοι τεράστιοι χουρμάδες (καμία σχέση μ΄αυτούς που μας πασάρουν στην Ελλάδα), συνοδεία αμυγδάλων και φιστικιών με στανιάρισαν αμέσως.
Ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού με κέρασε κι ένα αρωματικό τσάι και ξεπέρασα το γαστριμαργικό σόκ.
Μιάς στιγμής αδυναμία, ενός ταξιδιού ταλαιπωρία, μεγάλε! Πάει κι αυτό…
Σειρά είχε ο καφενές για μπύρα.
Φωτό. Μπαίνοντας στο κέντρο, έγινε τσαμπουκάς για το ποιός θα φωτογραφίζονταν πρώτος πάνω στη "Βασίλισσα"...
|