Απάντηση: Σούριγιαν-Ουρντούν ...υπό λοξή οπτική γωνία
Ξύπνησα νωρίς, ξεκούραστος και en grand form. Βγαίνοντας γρήγορα απ΄τη πόλη και πριν γίνει χαμός με τη κίνηση, ήμουν σταματημένος στην άκρη ενός δρόμου στα περίχωρα, τρώγοντας μερικές χούφτες αμύγδαλα με ξερά σύκα για πρωινό, με θέα τις φαβέλες της Δαμασκού στους πρόποδες του βουνού.
Μη έχοντας ούτε τη διάθεση αλλά ούτε και το χρόνο, να τις πλησιάσω για να τις συγκρίνω μ΄αυτές του Ρίο ντε Τζανέιρο, γκάζωσα τη βασίλισσα με κατεύθυνση την Παλμύρα.
Στο δρόμο ξεχεριάστηκα να χαιρετάω τον πρόεδρο. Κάθε 2 χιλιόμετρα και γιγαντοαφίσα του Μπασάρ αλ Άσαντ.
Στο τέλος τον ένοιωθα …κολλητάρι!
Σταματάω σ΄ένα άνοιγμα του δρόμου για τον γνωστό καραβίσιο καφέ. Ανοίγω τη μπαγκαζιέρα, βγάζω τα συμπράγκαλα και σε 50 δευτερόλεπτα ανακατεύω με το κουταλάκι το κρύο ρόφημα.
Βγάζω τα κράκερς και πριν κατεβάσω την πρώτη γουλιά καφέ, σηκώνω το βλέμμα και βλέπω τον κολλητό δίπλα μου!
Φωτό. Οι φαβέλες (παραγκούπολη), στους πρόποδες του βουνού
|