Απόσπασμα:
Αρχική Δημοσίευση από Uriah Heep
Αφού βολεύτηκα στο δωμάτιό μου, κατέβηκα για μια βόλτα να γνωρίσω την πόλη.
Είχε πάει 8 η ώρα και εντόπισα ένα παλιό χαμάμ, σ΄ένα στενό κοντά στο ξενοδοχείο.
Μπήκα μέσα.
Πετσέτες και τα τοιαύτα παρείχε ο υπεύθυνος.
Κάθισα γύρω στη μία ώρα. Το απόλαυσα με τη ψυχή μου.
Βγήκα έξω με κατεύθυνση το ξενοδοχείο, ενώ το στομάχι μου έπαιζε τη mazourca σε re maggiore στη διαπασών.
Μπήκα στο μαγειρείο με αποφασιστικότητα λοχαγού των Βιετκόγκ…
Ήθελα να φάω και να γουστάρω!
Την άλλη μέρα θα ήμουν σπίτι μου.
Δεν μ΄ένοιαζε καθόλου, αν θα με πείραζε το φαί.
Τα τελευταία δύο ταψιά που τοποθετούσε στη βιτρίνα ήταν φασόλια γίγαντες και συκωτάκια πουλιών με πράσινες πιπεριές και φρέσκια ντομάτα.
Τα παράγγειλα και τα δύο με μια ανατολίτικη σαλάτα με ψιλοκομμένη ντομάτα κρεμμύδια, μαϊντανό κλπ που μΕ θύμισε Τυνησία.
Ήταν καταπληκτικά.
Τόπαμε. Η στέρηση είναι μέρος της ευτυχίας!
Στη βόλτα που είχα κάνει πριν το χαμάμ, εντόπισα ένα μαγαζί που πουλούσε μπύρες Efes Pilsen και πούρα.
Πηγαίνοντας προς το μαγαζί έπεσα πάνω σ΄έναν άγριο ξυλοδαρμό ενός νεαρού από δύο μπράβους.
Είχαν εξαφανιστεί άπαντες και ήμουνα μόνος. Το ξύλο παραήταν χοντρό κι ανελέητο!
Απομακρύνθηκα διακριτικά για να μη μπλέξω σε καμιά ιστορία. Αγόρασα 2 μεγάλα κουτιά μπύρα, που μου τα έβαλαν σε διακριτική συσκευασία με μαύρη σακούλα, λες και αγόραζα τσόντες και την έκανα για το ξενοδοχείο.
Την άραξα στο μπαλκόνι και ρεμβάζοντας την κίνηση στην κεντρική λεωφόρο καθώς και τους θαυμαστές που περιτριγύριζαν τη βασίλισσα, πέρασα το υπόλοιπο της βραδιάς.
Φωτό. Μπολού, πίνοντας μπύρες στο μπαλκόνι του ξενοδοχείου αργά το βράδυ...
|
Αυτα ειναι!
Τι να πει και καποιος αλλος που παρολιγο να αφανιστει απο ενα χαλασμενο
τσιζκεικ στο ανατολικο μετωπο...
