[γιαγια αρκουδα]

Ψάχνοντας μαθαίνω ότι οι σχολές του ΟΑΕΔ για υδραυλικούς παίρνουν οικότροφους στο οικοτροφείο που διαθέτουν με μικρή οικονομική συνεισφορά.
Πάω και παίρνω τα χαρτιά για την αίτηση και βάζω τον πατέρα μου να υπογράψει (ας κάνει τουλάχιστον κάτι χρήσιμο για εμένα).
Τον Οκτώβριο εγκρίνετε η αίτηση μου και μπαίνω στο οικοτροφείο της σχολής.
Σε δεχοντουσαν με την προϋπόθεση ότι θα δουλεύεις υδραυλικός. Ήμασταν 240 άτομα σε 6 θαλάμους των 40 ατόμων.
Εμείς διατηρούσαμε τους θαλάμους μας καθαρούς πλέναμε τα ρούχα μας μόνοι μας σαν τον στρατό δηλαδή μόνο φαγητό ύπνο και μάθημα μας διέθεταν.
Καθημερινά εγερτήριο 5+30 το πρωινό άρχιζε στης 6+30 αλλά σχεδόν όλοι είχαμε φύγει για την δουλειά μας και έτσι δεν μπορούσαμε να φάμε. 7 η ώρα έπρεπε να είμαι στην οικοδομή και να βγάζω τα εργαλεία μόλις έρθουν οι μαστοροι να τα βρουν έτοιμα να πιάσουν δουλειά. 2+30 που σχολούσαμε έπρεπε να καθίσω να μαζέψω τα εργαλεία να τα καθαρίσω και να ταχτοποιήσω και περίπου 3+30 να φύγω για την σχολή.
Το μάθημα άρχιζε 5 παρά τέταρτο όποτε το θέμα φαγητό…. Το ξεχνάμε . μια τυρόπιτα στο χέρι και γράψιμο και διάβασμα μέσα στο λεωφορείο αν έβρισκα θέση να καθίσω για να μπορώ να γράψω.
Το μάθημα τελείωνε στης 10 το βράδυ και 10+15 το αργότερο έκλεινε το εστιατόριο. Μέχρι να πάω να αφήσω τα βιβλία μου να πάρω τα κατσαρόλια μου να πάω για φαγητό…. Το εστιατόριο είχε κλείσει. Οπότε έπρεπε να έχω μεριμνήσει από το μεσημέρι που είχα πάει για να πάρω κολατσιό για τους μαστόρους να έχω πάρει και ψωμοτύρι για να έχω για βραδινό…στις 10+30 έσβηναν τα φώτα όποτε έπρεπε να ήμαστε στα κρεβάτια μας , πουθενά χρόνος για διάβασμα.
Ο καιρός περνούσε και κάθε Σάββατο είχα την επίσκεψη του πατέρα μου που μου έπαιρνε τα χρήματα να μου τα φυλαξει. και μου άφηνε λεφτά μόνο για τα εισιτήρια γιατί αν είχα πολλά λευτα θα γινόμουν αλητης. Δεν μπορούσα να του αρνηθώ γιατί θα απέσυρε την υπογραφή του και δεν θα μπορούσα να μείνω στο οικοτροφείο.
Στο οικοτροφείο μπορούσα να μείνω μόνο για 2 χρόνια η σχολή ήταν 4 χρόνια για να μείνω και 3 χρόνο έκανα αίτηση στον διευθυντή και στον ΟΑΕΔ .
Η αίτηση είχε πιθανότητα μια στο εκατομμύριο να γίνει δεχτεί γιατί περίμεναν χιλιάδες άτομα να μπουν.
Λόγο καλής διαγωγής και λόγο του ότι ήμουν ο μόνος που είχα γενικό βαθμό πάνω από 17 και μάλιστα σε πολλά τεχνικά μαθήματα (σχέδιο, κεντρικές θερμάνσεις , υδραυλικά, φυσική, χημεία,) είχα 20 και με έβαζαν οι καθηγητές και βοηθούσα τους συμμαθητές μου . (βεβαία ελληνικά είχα 11 αγγλικά 11 κλπ) ζήτησε ο διηθητής της σχολής να παραμείνω οικότροφος κατ εξαίρεση. Έτσι έμεινα και 3 έτος οικότροφος.
Ήμουν 15 χρόνων τώρα πια δεν είχα την ανάγκη της υπογραφής του πατέρα μου να μείνω στο οικοτροφείο. Την παραμονή μου την κέρδισα με την αξία μου.
Οπότε όταν ήρθε ο πατέρας μου να μου πάρει το εβδομαδιάτικο του είπα να μου δώσει και αυτά που μου είχε πάρει να τα φυλαξει.
Άρχισε να μου τα μασαει και μου είπε ότι είχαν αγοράσει ένα οικόπεδο για τα αδέλφια μου και έδιναν δόσεις και δεν τα είχε να μου τα δώσει θα μου τα έδινε αργότερα…
Του είπα να εξαφανιστεί και να μην εμφανιστή μπροστά μου ξανά δεν ήθελα να τον ξέρω.
Μάζεψα λυτά και για να μπορέσω να έχω λίγο περισσότερο χρόνο για διάβασμα που μου τον έτρωγαν οι συγκοινωνίες αγόρασα μια λαβερτα 750 σε καλή τιμή. Βεβαία ήμουν 15 χρονών και 50 κιλά και δεν πατούσα κάτω έπρεπε να πάω σε πεζοδρόμιο για να μην πέσω όταν σταματούσα αλλά δεν με πείραζε.