Χθες Σάββατο, εντελώς ξαφνικά, μετά από ένα τηλέφωνο φίλου, αποφασίζουμε μια γρήγορη βολτούλα Πάρνηθα. Ήταν ήδη 14:00 οπότε δεν είχαμε πολλά περιθώρια, 3-4 ωρίτσες μέχρι να νυχτώσει. Καβαλήσαμε λοιπόν και βουρ για Πάρνηθα – Τατόι, να δούμε λίγο χιόνι.
Μόλις άρχισε το τοπίο να ομορφαίνει, είπαμε να μπούμε σε κανένα μονοπάτι, να πατήσουμε λίγο λάσπη. Πράγματι, ανεβαίνοντας για Βαρυμπόμπη αντί να πάμε αριστερά όπως πάει ο δρόμος, συνεχίσαμε ευθεία (περνώντας τη μπάρα…)
Μετά από λίγο, κόψαμε προς τους αυτοκρατορικούς τάφους και συνέχεια από πίσω, δεν ξέρω καν πως λέγεται αυτή η περιοχή αλλά ήταν σκέτη ομορφιά. Όλη η διαδρομή μέσα στα πυκνά δέντρα, βατό χώμα με λάσπη ρηχή που με λίγη προσοχή περνιόνταν άνετα και με λάστιχα δρόμου.
Και εκεί που πηγαίναμε μια χαρά, τσουπ, να σου ένα περιπολικό τζιπ που μας σταματάει. Παρόλο που είχα κατά νου ότι περάσαμε σε μη δημόσια περιοχή (μπάρα και συρματοπλέγματα), δε φαντάστηκα ότι θα είχαμε ιδιαίτερο πρόβλημα. Έλα όμως που ο ένας εκ των δύο ήταν αγριεμένος και μέχρι και αυτόφωρο είχε διάθεση να μας πάρει (αφαίρεση πινακίδων κλπ κλπ κλπ…). Αναμφισβήτητα ήμασταν παραβάτες, ούτε λόγος για αδικία, απλά δεν είχαμε καμιά διάθεση για τέτοιου είδους περιπέτεια.
Ευτυχώς για μας, ο ένας από τους τρεις μας είχε αστυνομική ταυτότητα
και φυσικά όταν τη έδειξε τελείωσαν όλα
