2η μέρα:
Αφού ξεπέρασα το σοκ της πρώτης φοράς μόνος στην Ευρώπη είπα να αλλάξω πλήρως το πρόγραμμα μου και αφού φούλαρα με 95 ecological !!! έβαλα στόχο το Παρίσι. Η διαδρομή ήταν βαρετή, μέγιστη ταχύτητα 130 km/h όλοι μας, αμάξια/μηχανές/φορτηγά, ατελείωτες ευθείες σε πεδιάδες, δίχως ίχνος βουνού, στροφής.
Μετά απο ώρες φτάνω επιτέλους Παρίσι, με πρώτη στάση ... που αλλου; Μα στον πύργο του Αϊφελ. Αφού έκανα τη περιήγηση μου στο πύργο είπα να δω και το υπόλοιπο Παρίσι και τι καλύτερο να κάνεις το γύρο του με ένα ανοιχτό διώροφο λεωφορείο ... να το ακολουθείς !!!
Εδώ θέλω να σας πω για το τρελό τρόπο που οδηγούν οι γάλλοι μες στη πόλη. Τρέχουν και στα run about έρχονται απο παντού !!! Στο run about στα Ηλύσια Πεδία, έκανα 4 φορές το γύρω της πλατείας μέχρι να καταφέρω να βγω απο αυτή, αν μπορούσαν να μπουν στην πλατεία και απο τον ουρανό, θα το έκαναν. Όσοι έχουν δεί το επισόδειο του Top Gear με τα 3 super car, θα καταλάβουν τι λέω.
Επόμενως στόχος το Cale όπου και πέρνω το eurotrain για περάσω το στενό της Μάγχης. Στο τρένο, σε κάθε βαγόνι μπαίνουν 5 αμάξια σε κάθε όροφο, είναι διώροφα εκτός αυτά που μετεφέρνουν φορτηγά με κάθε βαγόνι ασφαλίζει ώστε σε περίπτωση ατυχήματος να μην περάσουν τα οχήματα απο το ένα βαγόνι στο άλλο, σε περίπτωση απότομου φρένου ή σύγκουσης. Στην 20λεπτη διαδρομή κάτω απο τη θάλλασα ο οδηγός και οι επιβάτες κάθονται στα αυτοκινητό τους εκτός και αν έχεις μηχανή και κάθεσε σε ένα πεζουλάκι που έχει !!! Το μόνο λάθος που έκανα ήταν ότι δε είχα κλείσει το εισητήριο μια μέρα ποιο νωρίς απο το internet και έτσι απο 45€ το πλήρωσα στο γκισέ 107€.
Link:
Eurotunnel - Wikipedia, the free encyclopedia
Αργά το απόγευμα και χωρίς βενζίνη έφτασα στο Folkestone, όπου είχα δώσει ρεντεβού με τον αδερφό μου. Μετά απο σχεδον 1600km και 2 μέρες σε καράβια είμασταν μαζί. Φυσικά με άγχωσε λίγο ο μάγκας. Έχοντας φτάσει νωρίς στο Folkestone προσπαθώ μάταια να έρθω σε επαφή μαζί του, λέω απο το Liverpool μέχρι εδώ είναι σχεδόν 500 χιλιόμετρα θα κάνει στάσεις για ανεφοδιαμό ώστε να του πω οτι έφτασα νωρίτερα απο οτι είχαμε κανονίσει. Αμ δε, έχοντας 32 λιτρα ρεζερβουάρ, γέμισε στο Liverpool και διάνυσε non stop τα 500 χιλιόμετρα !!!
Φυσικά σε κάθε βενζινάδικο μέχρι να γεμίσει το τέρας, εγώ στο δικό μου είχα βάλει βενζίνη, είχα αλλάξει λάδια, φίλτρο, μπουζί και μετά τελειώνε αυτός. Η μεγάλη διαφορά είναι οτι αυτός έβαζε κάθε 2η φορά που εγώ έβαζα βενζίνη, και τελικά μετά το τέλος της κοινής διαδρομής είδαμε οτι είχε πολύ καλύτερη κατανάλωση.
Τα χιλιόμετρα προς Λονδίνο έγιναν βράδυ, γρήγορα αν και μου φαινόταν λίγο περίεργα μιας και ήμασταν στην αριστερή πλευρά του δρόμου.
Το μόνο που με στεναχώρησε εκείνο το βράδυ ήταν οτι δε μπόρεσα να φωτογραφήσω τον κατακόκκινο συνεφιασμένο νυχτερινό ουρανό του Λονδίνου απο μακρυά, ήταν κάτι το απόκοσμο.
