5η μέρα:
Η μέρα αυτή είχε σαν στόχο το Liverpool, αλλά πριν απο αυτό, μιας και είναι Κυριακή, δηλαδή μέρα με αγώνες, όχι μόνο με ποδόσφαιρο αλλά και αγώνες με αυτοκίνητα πίστας.
Κινούμαστε στη νότια ανατολική Αγγλία προς τη πίστα του Brand Hatch, όπου γίνεται το παγκόσμιο πρωτάθλημα τουρισμού (το WTCC δηλαδή) όπου ήταν μια ευκαιρία να λύσουμε τις διαφορές μας, εμείς τα αδέρφια (seat leon εγώ VS Bmw 3 series ο αδελφός). Με κόστος 20€ περνάς ευχάριστα το Κυριακάτικο σου πρωϊνό κάνοντας pic nic στο γρασίδι βλέποντας τους διπλούς αγώνες του παγκοσμίου πρωταθλήματος (μη το ξεχνάμε αυτό) μαζί με τους ενδιάμεσους αγώνες με Μasseratti και F3. Το περιβάλλον είναι ΠΛΗΡΩΣ ασφαλές, ακόμα και όταν ένα seat leon αποφάσισε να κάνει σβούρες στον αέρα, οι θεατές (μεταξύ αυτών και εμείς) το απολαύσαμε άνετα, ο κριτής που τον κινηγούσε δεν είχε την ίδια άποψη.
Απόγευμα πλέον και αφού είχαμε παράσει ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ, πήραμε το δρόμο για Liverpool μέσω London, Oxford, Birmigham. Η ώρα πλησιάζει 2 το πρωϊ (4 το πρωϊ στην ελλάδα, μη το ξαχνάμε αυτό και οι βιορυθμοί μου δεν το έχουν συνηθήσει ακόμα) και το βροχερό Liverpool μας υποδέχεται κατάκοπους (ειδικά εμένα).
το ατύχημα που σας έλεγα παραπάνω:
[flash(425,350)]http://www.youtube.com/v/Nsca3UqysrI[/flash]
6η μέρα:
Liverpool, στο σπίτι του αδελφού μου, φοβερή νεόκτιστη κατασκευή αλλά δεν έχει ... μπαλκόνι, αλλά και τι να το κάνουν; Καλοκαίρι στην Ελλάδα και βρέχει εδώ. Βολτίτσα στο κέντρο της πόλη με τα πόδια, έτσι και αλλιώς είναι ενα τέταρτο με τα πόδια μακρυά. Όμορφη πόλη, αν και παλιά (απο το 1880) συνέχεια αναβαθμίζεται, τα παλιά σπίτια πέφτουν και νέα, σύγχρονα αλλά χωρίς υπερβολές δηλαδή δε σηκώνουν τεράστιους όγκους και προσπαθούν να διατηρήσουν το στύλ με τα χρώματα να μοιάζουν με το χρώμα του πυρότοβλου (που ήταν τα παλιά σπίτια) και τα κεραμίδια. Ο ποταμός Mersey που την χωρίζει στη μέση, αν και δίνει ζωή στη πόλη λόγω της κίνησης των πλοίων (ορισμένες φορτηγίδες φτάνουν μέχρι το Manchester) απο την άλλη δεν είναι καθόλου καθαρός, αλλά και έτσι δίνει τη δυνοτότητα στους κατοίκους να κάνουν τις βόλτες με τα πόδια ή τα ποδήλατα στις παραποτάμιες διαδρομές.
7η μέρα:
Ο στόχος μας είναι η Γλασκώβη και συγκεκριμένα δίπλα στη λίμνη Lomond (Loch Lomond).
Η μέρα όμως δε ξεκίνησε με τους καλύτερους οιονούς, στο τελικό έλεγχο των μηχανών μας διαπιστώνω οτι το δοχείο του υγρού του ψυγείου ήταν άδειο και να φαίνεται οτι είχα διαροοή απο το σωλήνα που μπαίνει το υγρό στο πίσω κύλινδρο. Τελικά με καθυστέριση 2 ωρών βρίσκουμε υγρό ψυγείου που να πληρεί τις προδιαγραφές και με βουντού να μην έχω ξανά διαροοή υγρού ξεκινάμε με τη βροχή να μας δείχνει τα δόντια της, Southport, Preston και να είμαστε στον αυτοκινητόδρομο Μ6. Έργα παντού, βροχή και ... νταλικέριδες, τύφλα να έχουν οι δικοί μας, προσπεράσεις μεταξύ τους, σπρεϊ συνθέτουν ενα σκηνικό τρελό, στη πρώτη στάση σε ένα σταθμό ανεφοδιασμού, μεταξύ ενός ζεστού καφέ και τόστ παίρνουμε την απόφαση να φύγουμε απο τον Μ6 και να πάμε στο Εθνικό Πάρκο Lake District μέσω Α-road.
Η περιοχή είναι υπέροχη, η διαδρομή φανταστική και με συνδιασμό με τη βροχή και το σμυριδόπανο, συγγνώμη την άσφαλτο η οδήγηση είναι απόλαυση. Η λίμνη Windermere είναι η μεγαλύτερη λίμνη της Αγγλίας σε μήκος και βάθος και το όνομα της προέρχεται απο το Σκανδιναβικό όνομα 'lake of a man called Vinandr'. Σε αυτή τη λίμνη μπορεί κάποιος να κάνει άνετα ιστιοπλοϊα.
Link:
Lake District - Wikipedia, the free encyclopedia
Το τέλος του σκέλους ήταν δραματικό όπως και η αρχή του, φτάσαμε αργά στη Γλασκώβη, θυμάμε που σχεδόν με είχε πάρει ο υπνος σε ένα φανάρι, παρόλο που κόντεψα να χάσω το πράσινο ο οδηγός πίσω δε κόρναρε (οπως και στη γαλλία και αγγλία πολυυυυ σπάνια άκουγα κόρνα) αλλά το θέμα δεν είναι αυτό. Στο σπίτι που είχαμε κλείσει δωμάτιο φτάσαμε αργά και ο ιδιοκτήτης μας υποδέκτηκε με φωνές (με το δίκιο του, μιας και η τελευταία ενημέρωση που του είχαμε κάνει ήταν στις 6 το απόγευμα) αλλά προσωπικά δεν έδωσα καμία σημασία μιας και είχα ραντεβού με το Μορφέα (όχι φυσικά με το δημήτρη), έτσι τον άφησαμε να φωνάζει, κάναμε ντούζ και ... υπνο.
