...οσο υπεροχη και αν ηταν η πολη με τις απιστευτες διακοσμησεις, τις δεκαδες εκκλησιες της και το μεσαιωνικο της χρωμα, εγω δεν ειχα ερθει εδω για αυτα, αλλα για κατι
πολυ διαφορετικο....
Εψαχνα να βρω το
Kostnice Sedlec, η αλλιως το Οστεοφυλακιο του Sedlec....
...Kαι το βρηκα στην αλλη πλευρα της πολης.
Βλεποντας τον μικρο αυτο ναο των Αγιων Παντων, τιποτα δεν προιδεαζε τον επισκεπτη για το τι υπαρχει εδω...
Απ' εξω συναντησα ενα ζευγαρι μηχανοβιων που ειχαν ερθει με μια Harley απο Ιρλανδια και που τους ειχα δει νωριτερα στο δρομο. Χαιρετηθηκαμε και ο αντρας προσπαθησε να μου πει τις εντυπωσεις του απο το μερος.
Με κοιταξε με αδειο βλεμμα και μου ειπε απλα: "Δες μονος σου".
Μπαινοντας στο προαυλιο ενοιωσα μια περιεργη ενεργεια να με κυκλωνει... Επικρατουσε μια απολυτη σιωπη και ο κοσμος που εβγαινε απο το μερος ηταν σαν ηλεκτρισμενος...
Αλλα εγω ειχα ερθει προετοιμασμενος... Τουλαχιστον ετσι πιστευα γιατι τη συνεχεια δεν θα τη χωρουσε ο νους μου ουτε σε χιλια χρονια...