Φυγαμε απο εκει και πηγαμε στην πολη ψαχνοντας τη διευθυνση οπου μας ειχαν πει οτι θα βρισκαμε δωματιο. Ο δρομος αν και στην καρδια της πολης δεν εδειχνε και η καλυτερη συνοικια, ενω το hostel που μας ειχαν υποδειξει δεν μου γεμιζε και πολυ το ματι: μια κλειστη εισοδος σε ενα μισοχαλασμενο κτηριο...
Δεν ηθελα πολυ παραπανω για να χασω την ψυχραιμια μου... Αντεδρασα με τροπο εντελως ...μεσογειακο, στολιζοντας με διαφορα κοσμητικα επιθετα τον παλιοκαιρο και την τυχη μου, κανοντας την Alicja να με κοιταει λιγο αποσβολωμενη.
Aφου ηρεμησα λιγο αποφασισα να ριξω μια καλυτερη ματια στην περιοχη απο μονος μου. Ποσο χειροτερα να βρισκαμε;
Οντως ειχα δικιο: Λιγο πιο κατω βρηκα ενα πολυ ωραιο hostel σε ενα διατηρητεο κτηριο με εσωτερικη διακοσμηση απο παλιες ταινιες του cinema. Μπηκα μεσα και ρωτησα την ευγενεστατη κοπελιτσα αν ειχαν δωματια.
- Βεβαιως!, μου ειπε.
- Τιμη;
- 45 ευρω το δικλινο.
- Μια χαρα. Μονο που εχω ενα ακομα θεματακι... Μηπως εχετε παρκινγκ για τη μηχανη (bike);
_ Ναι, μου λεει, μπορειτε να την βαλετε στην πισω αυλη που εχουμε!
- Αψογα!
Αφου κουβαλησαμε τις βαλιτσες της μηχανης στο δωματιο κατεβηκα στη ρεσεψιον να ζητησω να παρκαρω την Αυρα στην αυλη.
"Μηχανη;" Η κοπελα με κοιταξε με απορια: "Εννοουσατε
μοτοσυκλετα; Αααα, γιατι ειπατε Bike και νομιζα εννοουσατε ποδηλατο! Στην αυλη βγαινει κανεις μονο απο τις εσωτερικες σκαλες."
Πηγα να της πω οτι ισως τα φουλ δερματινα, τα κρανη, μποτες και ολα τα αλλα συμπραγκαλα θα επρεπε να της ειχαν δωσει καποια ενδειξη για το τι απο τα 2 εννοουσα, αλλα σκεφτηκα οτι θα ηταν χαμενος κοπος...
Τελικα η λυση βρεθηκε παρκαροντας τη μηχανη μπροστα στο hostel και δενοντας την σε ενα στυλο με μια αλυσιδα-θηριο που μου εδωσε η κοπελα. Τωρα μαλιστα!
