Ολα αυτα ομως θα τα βλεπαμε πιο καλα στο φως της ημερας! Τωρα τα στομαχια γουργουριζαν και το μεγαλυτερο αξιοθεατο φανταζε το φεστιβαλ Pierogi που ολως τυχαιως γινοταν εκεινες τις μερες στην πολη. Οι Πολωνοι εχουν υπεροχη κουζινα, και μια απο τις καλυτερες λιχουδιες για εμενα ηταν τα Pierogi: Μικρα ζυμαρενια σφολιατακια που ειτε τα εβραζαν (και γινονταν κατι σαν pasta) ειτε τα τηγανιζαν και μεσα ειχαν διαφορες γεμισεις: σπανακι, μανιταρια, λαχανικα, κιμα, κρεμμυδι... Αυτο για τους Πολωνους αποτελει ενα πολυ οικονομικο και χορταστικο γρηγορο φαγητο -ενα μακρυνο αναλογο θα ηταν ισως το δικο μας σουβλακι...
Το φεστιβαλ Pierogi ομως οταν φτασαμε εκλεινε για το βραδυ (9 η ωρα!) οποτε θα επρεπε να βρουμε καπου αλλου να κατσουμε... Εγω στο νου μου ειχα οπως παντα μικρα γραφικα μαγαζακια, μακρυα απο τα τουριστικα μερη (και τις αντιστοιχα ...τουριστικες τιμες!), ομως που θα βρισκαμε κατι τετοιο;
Τελικα μετα απο αρκετο ποδαροδρομο και πανω που ειχα αρχισει να απελπιζομαι οτι θα τη βγαλουμε με κανενα σαντουιτς και πατατακια, την λυση την εδωσε ο τουριστικος οδηγος! Ανεφερε για ενα πολυ μικρο μαγαζακι μερικα στενα πιο πανω απο το ιστορικο κεντρο το οποιο σερβιρε μονο Pierogi σε ενα γραφικο περιβαλλον! Τελεια!
Το μαγαζακι ηταν ετσι ακριβως οπως ανεφερε ο οδηγος: μικρο, ακρως γραφικο, με ολων των ειδων τα Pierogi και το καλυτερο; ακρως οικονομικο! 3 διαφορετικα πιατα και τα σχετικα ποτα και πληρωσαμε 7 ευρω!
Και το φαγητο; Μμμμμμμμ!
Αφου περασαμε την ωρα μας ευχαριστα και ξεκουραστηκαμε πηραμε το δρομο για το hostel μας... Κλασσικα στην επιστροφη αναρωτιομουν ποσο μακρυα ειχαμε καταφερει να φτασουμε τελικα, μιας που πηγαιναμε και τελειωμο δεν ειχαμε! Ο χορταστικος υπνος ομως που μας περιμενε στο πανδοχειο ηταν το καλυτερο κινητρο για να συνεχισουμε... Ακομα και αν η μερα ειχε εξελιχθει καπως αναποδα στο τελος ειχε αφησει την καλυτερη γευση! Και στο κατω κατω ποιος λεει οτι μια μερα "πρεπει" να ειναι ετσι η αλλιως ρε μαστορα; Το απροβλεπτο δινει τη νοστιμια και απο τετοια αλλο τιποτα...