Σημερα ο βασικος στοχος ηταν να "φαμε" χιλιομετρα... Βλεπετε, αφου θελαμε να δουμε τις χωρες της Βαλτικης αυτο σημαινε οτι επρεπε να διασχισουμε ολη τη Πολωνια προς το βορρα. Οταν ομως η χωρα ειναι 3 φορες οσο η Ελλαδα, αυτο ειναι πιο ευκολο να το λες παρα να το κανεις...
Το να μπουμε σημερα στη Λιθουανια θα ηταν υπερβολικα αισιοδοξο σχεδιο, μιας που απο την Κρακοβια απειχε 900 χιλιομετρα, τα περισσοτερα απο τα οποια σε επαρχιακους δρομους...
Οποτε η διανυκτερευση καπου στη διαδρομη ηταν μονοδρομος.
Ομως δεν θα καναμε μια τυχαια σταση... Ο προορισμος για σημερα ηταν πολυ ιδιαιτερος: H περιοχη
Mazury, μια μεγαλη εκταση στην Βορειοανατολικη Πολωνια, διασημη για οχι μια, οχι δυο, οχι τρεις, αλλα
2,000 (ΔΥΟ ΧΙΛΙΑΔΕΣ!) ολοκληρες λιμνες! Οι Πολωνοι τη λενε "Kraina Tysiąca Jezior" (περιοχη των χιλιων λιμνων) και οχι τυχαια...
Περα απο τις λιμνες, 30% της συνολικης εκτασης ειναι καλυμμενη απο πυκνα δαση, οποτε ειναι ευκολο να καταλαβει κανεις γιατι αποτελει μεγαλη τουριστικη ατραξιον για χιλιαδες ανθρωπους καθε χρονο.
Μιας που η αποσταση μεχρι εκει ηταν πανω απο 500 χιλιομετρα, και αφου θα φταναμε εκει αργα, δεν ειχε νοημα να ψαχνουμε για κατασκηνωση. Ετσι η Alicja ειχε ηδη ψαξει μεσω internet και μας ειχε κλεισει δωματιο σε ενα πολυ ομορφο αγροκτημα στο χωριουδακι Wygryny, στην καρδια των λιμνων.
Αν βεβαια ηξερα τι θα συναντουσαμε στη πορεια δεν θα κλειναμε ποτε δωματιο εκει πανω αλλα η αγνοια ειναι ευτυχια λενε...
Και τωρα σιγουρα ημουν ευτυχισμενος!
Εξω ενας λαμπερος ηλιος ελουζε τα παντα και σε προκαλουσε για περιπατο και χαζι στην πολη...
Ετσι πηραμε παλι το δρομο για το Rynek Glowny και το ιστορικο κεντρο... Δεν θα ξεμπερδευε ετσι ευκολα με μας...
