Πως να περιγραψω με λογια την τελειοτητα της στιγμης; Λατρευω τα δαση και τωρα ημουν στον παραδεισο!
Το λαμπερο φως του ηλιου περνουσε μεσα απο τις πυκνες φυλλωσιες και φωτιζε το δρομο που χανοταν συνεχως μεσα στο δασος, και εγω δεν ηθελα να τελειωσει ποτε αυτη η διαδρομη...
Και πισω απο τα δεντρα ατελειωτες λιμνες... Πρασινο σε ολες τις αποχρωσεις μεχρι εκει που εβλεπε το ματι και ξαφνικα τα δεντρα αραιωναν και απο πισω εμφανιζοταν μια λιμνη να γυαλιζει σαν χιλιαδες διαμαντακια στο φως...
Λιμνες μικρες και μεγαλες παντου!
