Περνωντας εξω απο το Kaunas ο δρομος ανοιξε και εγινε μια ωραιοτατη εθνικη οδος, και ο ρυθμος ανεβηκε με πολυ προσοχη... Καθε λιγα χιλιομετρα καμερες! Και το χειροτερο -αν δεν ειχες το νου σου μπορουσες να την αγνοησεις τελειως και να περασεις με πολλα...
Φθανοντας στη λιμνη Trakai οπου θα διανυκτερευαμε σημερα το τοπιο αλλαξε και παλι...
Μικροι δασικοι δρομοι χανονταν μεσα σε πυκνα δαση, αλλα παντα με μια ασφαλτο που αν την εβλεπαν οι Σερρες θα κλαιγανε με μαυρο δακρυ....
