Πηραμε σιγα σιγα το δρομο της επιστροφης και παρα το προχωρημενο της ωρας κοσμος ακομα κυκλοφορουσε στους δρομους... Σιγουρα οχι κατι που θα περιμενα να δω σε μια τοσο βορεια χωρα!
Ομως το ιδιαιτερα αισθητο κρυο πανω στη μηχανη μας υπενθυμισε γρηγορα που βρισκομασταν. Συντομα βρεθηκαμε στην εισοδο του camping. Παρκαρισμα τη μηχανη και καρφι για υπνο. Προσπαθησα να βαλω τις εικονες της ημερας σε μια ταξη στο μυαλο μου... Απο τις πανεμορφες λιμνες και τα δαση της Πολωνιας, στην παραξενη ομορφια της Λιθουανιας και το τοσο απροσμενα μαγευτικο Vilnius...
Πριν ερθω εδω οταν ακουγα για Λιθουανια στο μυαλο μου ερχονταν εικονες του Σοβιετικου μπλοκ, ισως κατι σαν Ουκρανια, σαν Λευκορωσια... Αυτο που τελικα βρηκα εδω δεν το περιμενα ποτε! Μια πεντακαθαρη, προοδευμενη χωρα, με μια πρωτευουσα διαμαντι που συνδιαζε την συγχρονη τεχνολογια με το μεσαιωνικο, το παλιο με το νεο, το παραδοσιακο με το αβανγκαρντ των πανκ πιτσιρικιων που ειχα δει στους δρομους...
Και ακομα δεν ειχα δει τιποτα... Αυριο ηταν μια πολυ σημαντικη μερα γιατι περα απο το Vilnius ειχα να δω το αλλο μεγαλο οροσημο που ειχα θεσει εξ' αρχης για το ταξιδι μου... Δεν μπορουσα να φανταστω ομως οτι αυτα που θα εβλεπα θα με σημαδευαν βαθια, οριστικα και αμετακλητα για παντα....