Βγηκαμε απο το camping στη διασταυρωση και φαινεται οτι καποιος ακουσε τις προηγουμενες μου σκεψεις και ηθελε να θεσει εναν αντιλογο για την τιμη των (νεων) οπλων: ενα BMW GS1200 και μια Honda VFR περασαν μπροστα μας φορτωμενες πηγαινοντας στην ιδια κατευθυνση με εμας!
Χαιρετηθηκαμε και τους ακολουθησα. Απο τις πινακιδες τους ειδα οτι ηταν Ουκρανοι! Γνωριζοντας καλα τη φτωχια που επικρατει γενικα στην Ουκρανια, ηξερα οτι δεν ηταν και πολυ συνηθισμενη εθνικοτητα για μοτοταξιδιωτες...
Φτασαμε στο καστρο και παρκαραμε μπροστα στη γεφυρουλα που σε περνουσε στο νησακι του καστρου, ενω οι Ουκρανοι πηγαν παρακατω προφανως για να δουν το χωριο.
Παρα το οτι ο αρχικος λαμπερος ηλιος της μερας ειχε κρυφτει κατω απο αρκετη συννεφια, η ομορφια της λιμνης δεν κρυβοταν με τιποτα! Θεα για να την κοιταζεις με τις ωρες....
