[Ταξιδευτης]

Παρατησα τα παντα πανω στη μηχανη οπως ηταν. Ολα μου φαινονταν τοσο δευτερευοντα τωρα... Για δευτερη φορα στη ζωη μου μετα το οστεοφυλακιο στην Kutna Hora το μυαλο αδυνατουσε να πιστεψει αυτο που εβλεπαν τα ματια μου....



Φωτογραφιζα μηχανικα και περπατουσα τριγυρω σαν χαμενος... Δεν μπορουσα να αρθρωσω λεξη! Γυρω μου χιλιαδες σταυροι στη σειρα, ο ενας πανω στον αλλον και μικροι πανω σε μεγαλυτερους... Απειρες διακοσμησεις -λουλουδια, ζωγραφιες, αφιερωσεις, σκαλιστα αγαλματα, οτι μπορει να φανταστει κανεις...