Οι τοιχοι και το πατωμα του ναου ηταν γεματοι με μεγαλες πετρινες ταφοπλακες επιφανων προσωπων της περιοχης, οι οποιοι πληρωναν αδρα για να θαβονται οσο πιο κοντα στον αμβωνα γινοταν.
Λεγεται μαλιστα οτι το 1709 οταν η χολερα και ο τυφοειδης πυρετος θερισαν το ενα τριτο του πλυθησμου της πολης η αιτια ηταν μια σειρα πλημμυρων που κατεκλυσαν με νερο τους ταφους αυτους.
Σε καθε ταφοπλακα ξεχωριζει ενα σκαλισμενο συμβολο που υποδηλωνε τη ιεραρχικη θεση του θανοντος στην κοινοτητα.
