Η ωρα ειχε περασει ομως και ηταν καιρος να αναχωρησουμε.
Επιστρεφοντας με το ταξι στο camping για να παρουμε την Αυρα, εβλεπα τη βροχη να συνεχιζει να πεφτει με αμειωτο ρυθμο...
Μου εκανε εντυπωση που εριχνε τοσες ωρες! Ημασταν μεσα στην καρδια ενος μεγαλου μετωπου κακοκαιριας και κατα τα φαινομενα ο μονος τροπος να γλυτωσουμε απο αυτο ηταν να προσπαθησουμε να βγουμε απο το μετωπο.
Στη reception τα πραγματα μας περιμεναν ακομα ολα εκει και πριν φυγουμε κοιταξα λιγο το μετεωρολογικο δελτιο για την Εσθονια: για το απογευμα και την επομενη μερα εδινε λιγα συννεφα και γενικα αιθριο καιρο! Τελεια!
Για τωρα ομως τα πραγματα ηταν πολυ ζορικα. Ντυθηκαμε ζεστα μιας που ειχε πιασει αρκετο κρυο, βαλαμε αδιαβροχα, γκετες, γαντια και οτι αλλο μπορουσαμε για να κρατησουμε το νερο μακρυα οσο γινοταν και βγηκαμε εξω στη βροχη...
Ο φυλακας μας κοιταζε μεσα απο το φυλακιο σαν να ειμασταν τρελοι και οχι αδικα: δυο παλαβα ατομα ντυμενοι σαν αστροναυτες (η δυτες!) να καβαλανε μια μηχανη μονοι μεσα στη τρελη κακοκαιρια για να ταξιδεψουν!
Περιττο να πω οτι υπο τετοιες συνθηκες δεν θα περιμενα να δω μηχανοβιους.
Ομως για αλλη μια φορα ενας παλιος εβαζε τα γυαλια σε καθε λογης συγχρονους ταξιδιωτες πανω σε τουριστικα θηρια νεας τεχνολογιας: μια ...προπολεμικη BMW, ακριβως σαν εκεινη που ειχαμε δει τη Λιθουανια ηταν αραγμενη διπλα στην Αυρα!
Τελικα αυτοι οι BMWακιδες ειναι πολυ μαχιμοι ρε παιδι μου!
Μαλιστα καθως φευγαμε ειδα και τους κατοχους της: ενα νεαρο παρακαλω ζευγαρι με πρασινες νιτσεραδες και γαλοτσες περπατουσαν προς την εξοδο του camping σαχλαμαριζοντας μεσα στη βροχη που δεν εδειχνε να τους πτοει καθολου!
Αυτο ηταν ενα
ΜΕΓΑΛΟ μαθημα ταπεινοτητας για εμενα και μια σημαντικη υπενθυμιση:
ταξιδι με ΟΤΙ να 'ναι, ΟΠΩΣ να 'ναι! Δεν χρειαζεσαι 1000 κυβικα, ουτε φοβερες κορντουρες, GPS, ασυρματους, βαλιτσες, θερμαινομενα και xenon φωτα. Το μονο που χρειαζεσαι ειναι ΘΕΛΗΣΗ για ταξιδι! Ολα τα αλλα περισσευουν...
Ευχηθηκα νοερα καλα ταξιδια στα παιδια και βγηκαμε στο δρομο...