Πλησιασα το δημαρχειο και δεν χορταινα να το χαζευω...
Ολο το πλαι του κτηριου ειχε αψιδες και πορτες που οδηγουσαν στα ενδοτερα του.
Ομως το πιο ενδιαφερον σημειο ηταν στην μια γωνια που υπηρχε ενα αληθινο μεσαιωνικο ...καπηλιο!
Απ' εξω ειχε μικρους ξυλινους παγκους για τους θαμωνες...
...ενω μεσα ηταν ολο πετροχτιστο, με μικρα ξυλινα τραπεζια, αμπαρωμενα παραθυρα με χοντρο γυαλι, και ξυλινα ραφια με πηλινα κιουπια. Ακομα και το φως προερχοταν απο κερια και η διακοσμηση εμοιαζε οπως θα ηταν πριν 500 χρονια!
Στην μια ακρη του μικρου χωρου υπηρχε ενας μακρυς παγκος και πισω του δυο κοπελες με παραδοσιακες φορεσιες εβαζαν σε πηλινα κυπελα σουπα ταρανδου, συνοδευομενο απο ψωμι και κοκκινο κρασι! Ηταν οντως ενα αυθεντικο καπηλειο!
