Στην αλλη πλευρα του δρομου, διπλα στα τειχη βρισκοταν το περασμα της Catherine (Katarina Käik), ενα ακομα απο τα σημαντικα αξιοθεατα της πολης.
Σε αυτο το μικρο στενακι καποτε υπηρχε η εκκλησια της Αγιας Αικατερινης, η οποια καταστραφηκε απο επιδρομες βαρβαρων, και αυτες οι αψιδες ειναι τα μονα τμηματα της που διασωζονται μεχρι και σημερα...
Hauaplaadid (ταφοπλακες)
Στη μια μερια του στενου, υπηρχε μια σειρα απο τεραστιες ταφοπλακες που προερχονταν απο την εκκλησια και ανηκαν σε επιφανη μελη της κοινωνιας του Tallinn οπως δικαστες, την Αδελφοτητα των Blackheads, πολιτικους κα.
Κατα τα μισα του 19ου αιωνα το δυτικο τμημα της προηγουμενως κατεστραμμενης εκκλησιας αναστηλωθηκε και τα καλυτερα διατηρημενα κομματια των ταφων αναρτηθηκαν στον τοιχο.
Το 1874 ο burgomaster (επαρχος) του Tallinn Andreas Koch χρησιμοποιησε μερικες απο τις καλυτερα σωζομενες ταφοπλακες για να στρωσει το πατωμα του σταυλου που κατασκευαστηκε στα ερειπια της εκκλησιας.
Για καποιο διαστημα καποιες αλλες απο τις ταφοπλακες ηταν σε εκθεση στην προσωπικη συλλογη του διοικητη της πολης, Woldemar Salza.
Το 1882, οι περισσοτερες απο αυτες τις ταφοπλακες μετακινηθηκαν στην εξοχικη επαυλη Rocca al Mare του επαρχου Arthur Girard de Soucanton και εκτεθηκαν σε ενα μικρο δρομο στην περιοχη.
Το 1959-1960, οι ταφοπλακες που ειχαν μετακινηθει προηγουμενως στην επαυλη Rocca al Mare επιστραφησαν στην πολη, συντηρηθηκαν και εκτεθηκαν μαζι με τις υπολοιπες στο νοτιο τοιχος των ερειπιων της εκκλησιας της Αγ. Αικατερινης.
Στην αλλη ακρη το στενο αυτο φιλοξενουσε και εργαστηρια παραδοσιακης τεχνης, με εμφαση στα πλεκτα και τα κεντηματα...
...ενω διπλα υπηρχε και ενα γραφικο μικρο ιταλικο εστιατοριο...
Βεβαια οσο καλο και αν ηταν εμεις δεν ειχαμε ερθει στην Εσθονια για να φαμε ιταλικη κουζινα...