Σε 5 λεπτα και παρα το αγχος μηπως δεν το βρισκαμε ευκολα (ειχα διαβασει πριν καιρο ενα σχετικο ταξιδιωτικο οπου καποιοι ειχαν χασει το πλοιο ψαχνοντας επι ωρες) ημασταν στο λιμανι για το check-in.
Πριν το ταξιδι, ο αδερφος Πανος (Magelanos) μου ειχε πει οτι δεν υπηρχε λογος να κλεισω απο Ελλαδα εισητηριο για αυτο το δρομολογιο και οτι θα εβρισκα στα σιγουρα αν πηγαινα εκει τη μερα που θα εφευγα.
Επειδη ομως εμενα δεν μου αρεσει να αφηνω τετοια πραγματα στην τυχη προνοησα και τελικα αγορασα τα εισητηρια απο νωρις και τωρα το μονο που χρειαζοταν ηταν να τα επικυρωσω στο check-in.
Τελικα απο αυτα που μου ειπε η κοπελιτσα στο ταμειο δικαιωθηκε η αποφαση μου να τα κλεισω απο Ελλαδα, γιατι αν πηγαινα ετσι χυμα τωρα θα επαιρνα το παλαμαρι του βαρκαρη!
