Πριν το καταλαβουμε καλα καλα ειχαμε γραψει πανω απο 200 χιλιομετρα και μπορουσαμε να συνεχισουμε για αλλα τοσα. Μια σταση ομως για ανεφοδιασμο σε καυσιμο ηταν καλη ιδεα οποτε ευκαιρια για καφεδακι και σαντουιτς για εμας.
Με τη μηχανη διπλα μας καθισαμε σε ενα πολυ μικρο και ομορφο κιοσκι μεσα στα δεντρα και απλα απολαμβαναμε τη μερα.
Μαχιμη οπως παντα!
Καποια στιγμη ενα χαμογελαστο ζευγαρι Σουηδων ηρθαν να παρουν το αυτοκινητο τους και σταθηκαν να χαζευουν την Αυρα λεγοντας μας "τι ωραια μηχανη, μπραβο σας κλπ" -και βεβαια κλασσικα με ρωτησαν αν ειναι νεο μοντελο!
Οχι και ασχημα για μια μηχανη 14 χρονων ε;
Παροτι σε αυτα τα μερη ο κοσμος ειχε μια αδυναμια στα....