Καπου εδω ομως ηταν που τα πραγματα αρχισαν να παιρνουν μια αναπαντεχη τροπη.
Ενω χαζευαμε το μουσειο τεχνης
Thorvaldsens διπλα στο Christianborg αρχισε να πεφτει μια ψιλη σταθερη βροχη, που μπορει να μην σε εκανε μουσκεμα αλλα σιγουρα ηταν εκνευριστικη.
Η βροχη σταδιακα ολο και δυναμωνε κανοντας τη χαλαρη βολτα δυσκολη υποθεση.
Τα αδιαβροχα και η ομπρελα ηταν στη μηχανη που ειχαμε αφησει στην αλλη ακρη του κεντρου, με αποτελεσμα να εχουμε αρχισει να μουσκευουμε ασχημα. Και αν ενα απλο παντελονι ειναι αβολο οταν βραχει σκεφτειτε πως ενοιωθα εγω τωρα φορωντας τα δερματα και κουβαλωντας ενα σωρο συμπραγκαλα.
Η διαθεση μου ειχε καταρρακωθει! Για αλλη μια φορα σε κλασσικο μεσογειακο στυλ αρχισα να εκτοξευω ευχολογια ...θρησκευτικου περιεχομενου στον καιρο που δεν ελεγε να μας αφησει ησυχους μια μερα, ενω η ταλαιπωρη Alicja με κοιτουσε αποσβολωμενη.