Ακριβως διπλα απο το καστρο εξεπλαγην οταν ειδα ενα ....στρατωνα και ενα ταγμα παραταγμενο σε αναφορα!
Ομως αυτοι εδω δεν ηταν απλοι φανταροι. Ηταν η διασημη βασιλικη φρουρα Den' class='bbc_url' title='Εξωτερικός σύνδεσμος' rel='nofollow external'>
http://forsvaret.dk/LG]Den Kongelige Livgarde -ενα συνταγμα πεζικου που σχηματιστηκε το 1658 και σημερα εκτελει δυο ρολους: ως πρωτη γραμμη επιθεσης σε πολεμους και ως μοναδα τελετων/φρουρας για τη Βασιλικη οικογενεια. Η Δανεζικη Βασιλικη Φρουρα εχει μεγαλες ομοιοτητες με την αντιστοιχη της Μεγαλης Βρετανιας τοσο στις επισημες στολες τους οσο και στις αρμοδιοτητες που εχουν.
Αν και η Βασιλικη Φρουρα εχει παρουσια σε πολλα σημεια της πολης, εδω ηταν ενας εκ των δυο στρατωνων της.
Ο στρατος ομως ειναι στρατος και βλεποντας τους να στεκονται μεσα στη βροχη μου θυμισε τα δικα μου χρονια στη Λημνο οταν βγαιναμε σε αναφορα ταγματος μεσα στο χαλασμο Κυριου! Α ρε χρονια...
Με τη βροχη να δυναμωνει συνεχως αφησαμε πισω το Kongens Have και συνεχισαμε βιαστικα πλεον για τη μηχανη.
Μετα απο αρκετο περπατημα φτασαμε τελικα στο parking οπου θυμηθηκα οτι ειχαμε αφησει τα κρανη δεμενα πανω στη σελα τα οποια βεβαια ειχαν γινει ψιλοβαρκες απο το νερο! Φτου!
Τα νευρα μου ηταν σπασμενα τελειως, και αφου εγινα ψιλοθεαμα μεσα σε μια δημοσια υπηρεσια της Δανιας (οπου τυπικα για τη χωρα επικρατουσε απολυτη ταξη και ησυχια) οπου μπηκαμε να προφυλαχτουμε για λιγο απο τη μπορα πηρα μια βαθια ανασσα και αναχωρησαμε. Προφανως οντας μουσκεμα μεχρι το κοκκαλο το να βαλουμε τωρα τα αδιαβροχα ηταν δωρο αδωρον! Ετσι και αλλιως το camping ηταν ελαχιστα χιλιομετρα εξω απο την πολη.
Σκεφτειτε σκηνικο: Χαμος στην πολη λογω μεσημεριανης κινησης, εγω μεσα στο χαλασμο κυριου συνεχως εστριβα σε λαθος στενα, το GPS εκανε συνεχως αναδρομολογηση μπερδευοντας με ακομα περισσοτερο και σαν να μην εφταναν αυτα η βροχη μετατραπηκε σε σφοδρη καταιγιδα!
Ε εκει ηταν που αρχισα να γελαω μανιακα μεσα στο κρανος και να φωναζω: "ΔΩΩΩΣΕΕΕ ΡΕΕΕΕ! ΤΙ;;; ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ ΕΧΕΙΣ;;; ΔΩΣΕ ΛΕΜΕ!"
Οριακες καταστασεις...
Οι Δανοι απο την αλλη ομως δεν ηταν και υποδειγματα κατανοησης: Στριβοντας σε μια λεωφορο δεξια συνειδητοποιησα οτι η ακριανη λωριδα ηταν για τα λεωφορεια οποτε σκεφτηκα οτι δεν επρεπε να βρισκομαι εκει.
Ετσι σταματησα στη διαβασα και εκανα μερικα μετρα διαγωνια πανω της για να βγω στο διπλα ρευμα που ηταν για τα οχηματα.
Εκει αναψε πρασινο για τους πεζους και αρχισαν να περνανε αριστερα και δεξια μου φωναζοντας "εεεε! που πας ρε!" "ποιο ειναι το προβλημα σου" και αλλα τετοια ομορφα.
Προφανως το γεγονος οτι ημασταν δυο ξενοι μουσκεμα απο βροχη, πανω σε μια φορτωμενη μεχρι τα μπουνια μηχανη και προσπαθουσαμε να βρουμε το δρομο μας μεσα στη πολη δεν τους συγκινησε ιδιαιτερα...
Με τα πολλα φτασαμε στο camping και μπηκαμε στη reception με τη καταιγιδα να κατεβαζει σαλοτραπεζαριες και το νερο να περναει μπροστα μας σαν κυματα της θαλασσας!