Μαζεψαμε το τσαντηρι (γιατι οπου παμε το ωραιοτατο τακτικο δωματιο καταληγει σαν βομβαρδισμενο τοπιο;
), βγαλαμε και μια αναμνηστικη φωτο απο το μικροσκοπικο αλλα οντως πολυ ωραιο bungalow που μας ειχε φιλοξενησει...
(και μια απο μεσα για να εχουμε αποδειξεις οτι το μαζεψαμε!
)...
...και πηγαμε στη ρεσεψιον να πληρωσουμε. Εκει φευγαλεα μου περασε η σκεψη να δω την αντοχη της μπαρας εισοδου απεναντι στα 500 κιλα της Αυρας αλλα ειπα να το αφησω να περασει. Εξαλλου η αχωνευτη ειχε φυγει και μια στρουμπουλη χαμογελαστη κοπελιτσα ειχε παρει τη θεση της.
Οταν δε εμαθε οτι ημουν απο Ελλαδα εκανε σαν τρελη: "Ela re file, geia sou! Ti kaneis?"
Ειχε βλεπετε αγαπουλη στην ...εξωτικη Δραμα και ετρεφε μια μεγαλη συμπαθεια προς οτιδηποτε Ελληνικο!
Τη ρωτησα για ακτοπλοικες συνδεσεις απο το Gedser για Rostock και αμεσως αρχισε το ψαξιμο στο δικτυο για λεπτομερειες.
Εκει ομως ειπε κατι που μου εκοψε τα ποδια:
- Καθιστε να δουμε αν υπαρχουν καν πλοια λογω της καταιγιδας.
- Της ποιας;
- Α δεν το ξερετε; Υπαρχει ενα τεραστιο μετωπο κακοκαιριας που ερχεται απο τα βορεια. Ηδη η γεφυρα του Oresundsbron ειναι κλειστη και δεν περναει κανενα οχημα.
Την κατσαμε τη βαρκα. Για να κλεισει αυτη η τερατωδης γεφυρα μαλλον μιλουσαμε για ΠΟΛΥ ζορικη κακοκαιρια...
Ομως εδω ειχαμε περασει ηδη τοσα και τοσα! Θα μασουσαμε τωρα; Παμε και βλεπουμε -κλασσικα.