[ckk]

Συμφωνώ με τους προλαλήσαντες περί γονέων. Εάν εμείς δεν δείξουμε τον δρόμο ή δεν απαγορεύσουμε άλλους, δεν γίνεται τίποτα. Το παιδί πάει σαν ακυβέρνητο καράβι. Ο δικός μου, 22 μηνών, όταν με βλέπει να φεύγω για μηχανή, μου κάνει ‘ννν’ και μου δείχνει το κράνος. Αυτό σημαίνει, δόξα τω Θεώ, ότι πάντα το φοράω και επίσης ότι το παιδί, αν κάποτε καβαλήσει μηχανή, θα έχει σωστές βάσεις.

Τώρα αν έχουμε την τύχη και έχουμε και καλούς δασκάλους, ακόμη καλύτερα. Η κοινωνία, το τρίτο μέρος της τριλογιακής διαμόρφωσης χαρακτήρων, αν δεν το πάρει όσο το δυνατόν πιο έτοιμο το παιδί, δεν συγχωρεί.


Κρίμα για τα συγκεκριμένα παιδάκια.

Έπαινος για την Σομπολιακή περιγραφή.