Χρήστο μου, έχεις δίκιο και για τις ευθύνες που έχουμε κι εμείς σαν οδηγοί, αλλά όταν ακούς από τους αρμόδιους να λένε πως: δεν το περιμέναμε, νιώθεις χαζός, μ@λ@κ@ς και απροστάτευτος.
Σε άλλες χώρες, μπορεί να μείναμε εγκλωβισμένοι και τρις ημέρες, αλλά με πολύ ακραίες καιρικές συνθήκες.
Πρόπερσι στην Δανία, όταν παρέλυσε η χώρα από τον χιονιά, χωρίς ρεύμα, χωρίς να δουλεύει και να κυκλοφορεί κανένας στους δρόμους, είχαν ενημερωθεί οι πάντες, δύο ημέρες πριν.
Ανεβαίνοντας εγώ κι ενώ ακόμα ο καιρός δεν έδειχνε το κακό που θα ακολουθούσε, (για κάποιον που δεν άκουγε ειδήσεις, ήταν μία φυσιολογική ημέρα), έβλεπα τις αλατιέρες, να έχουν σκεπάσει τον δρόμο.
Φτάνοντας στην μάντρα, με περίμενε ένας υπάλληλος, μου έδειξε μέσα σ' ένα λεπτό ποια αυτοκίνητα θα φόρτωνα, μου υπενθύμισε να κλείσω την πόρτα και εξαφανίστηκε
Ήταν ο τελευταίος άνθρωπος που είδα μέχρι να φτάσω στα σύνορα με την Γερμανία, μετά από τέσσερις ώρες περπατούσα πάνω σε 15 πόντους πάγο.
Σε πιο ήπιες συνθήκες, οδηγάς νταλίκα πάνω σε χιόνια και σε πάγους, με ταχύτητες 80 - 90 χιλιόμετρα την ώρα, ακόμα και σε κατηφορικά κομάτια, αν πας με 60, σε κορνάρουν.
Υπάρχουν και σχετικά βιντεάκια.
Που θέλω να καταλήξω;
Στην κοροϊδία και στο παραμύθι που μας πουλάν εδώ.
Και "κερατάς" και δαρμένος.
Κι αντί να φροντίσουν να ρίξουν το αλατάκι τους, για να μην ταλαιπωρήσουν τον κόσμο με 5 - 10 πόντους χιόνι, βγάζαν ανακοινώσεις περί ξαφνικού και απρόσμενου.
Αλλά ευτυχώς που ο "μεγάλος" πήρε θέση και θα τους τρίξει τα δόντια για τα καλά. . . μέχρι να το ξαναζήσουμε