Ολη τη νυχτα η διαβολεμενη βροχη δεν σταματησε να πεφτει, αλλα δεν μου καιγοταν καρφι... Μετα απο μια τετοια μερα βεβαια θα κοιμομουν ακομα και με κανονιες, αλλα η ησυχια μετα απο μια ολοκληρη μερα αερα και φασαριας απο το δρομο ηταν βαλσαμο. (σσ. πρεπει να παρω ωτασπιδες αμεσα!)
Σηκωθηκα και εριξα μια ματια τριγυρω... Τα παντα στο σπιτι μαρτυρουσαν ανθρωπο με μερακι και γουστο!
Ο καιρος εξω μουντος αλλα η θεα απο το σπιτι απλα πανεμορφη...
Λιγο αργοτερα σηκωθηκε και ο Πανος οποτε και με τους 2 Παναγιωτηδες πλεον αραξαμε στο σαλονι για το πρωτο καφεδακι της μερας...
