Οι ευθειες της Εγνατιας και της εθνικης οδου ηταν ατελειωτες... Κουλουριαστηκα πανω στη μηχανη και ανοιξα το γκαζι σε μια προσπαθεια να διωξω τα βαρετα χιλιομετρα μεχρι την παρακαμψη των Τεμπων.
Περασαμε εξω απο τη Θεσσαλονικη και για λιγο ενοιωσα ασχημα που δεν καταφερα να περασω καθολου απο την αγαπημενη μου πολη και να δω τα φιλαρακια που μενουν εκει, αλλα εκανα αλλη μια υποσχεση για μια επομενη φορα... Ποτε σταματας να υποσχεσαι ομως και αρχιζεις να ζεις τελικα;
Συντομα φτασαμε στην Κατερινη και η παρακαμψη μας οδηγησε μεσα απο την πολη προς την Μηλια περνοντας απο την πισω πλευρα του μεγαλοπρεπους Ολυμπου με κατευθυνση για Ελασσονα...
