Λιγο αργοτερα και φτανοντας στην Ελασσονα βρηκαμε τα παιδια με την BMW και κατηφορισαμε παρεα για το χωριο.
Η ωρα ηταν περασμενη, ημασταν μουδιασμενοι, πεινασμενοι και παγωμενοι οποτε μια σταση για λιγη ξεκουραση και φαγητο ηταν επιτακτικη...
Συντομα ομως ανακαλυψαμε οτι τα μεσημερια οι ταβερνιαρηδες απαξιουσαν να δουλεψουν οποτε συμβιβαστηκαμε με μερικα σουβλακια στην ψησταρια στο πλαι του σταθμου των ΚΤΕΛ... Τι ειχαν μεσα δεν ρωτησα και δεν ηθελα να μαθω, αλλα το σιγουρο ηταν οτι εκεινη τη στιγμη μου φαινονταν σαν το καλυτερο εδεσμα του κοσμου...
Πιασαμε την κουβεντα με το ζευγαρι των παιδιων με την BMW... Αθηναιοι που κατεβαιναν απο ενα τριημερο στην Κοζανη, που μαζι τα καλοκαιρια γυρνουσαν την Ευρωπη... Δικοι μας!
Απλωσαμε τους χαρτες του μυαλου, και αρχισαμε τα σχεδια για τις ατελειωτες διαδρομες του καλοκαιριου, ενω χαζευαμε τον κοσμο στο σταθμο του ΚΤΕΛ να συνθετει μια γλυκα μελαγχολικη εικονα...
