[ckk]

Ευχαριστώντας σας όλους για τις συμβουλές και τις ευχές, επιστρέψαμε ασφαλώς και εντός προγράμματος. Περάσαμε υπέροχα, είδαμε πολλά ωραία μέρη και φάγαμε και ΠΟΛΥ και ΚΑΛΑ.

Η διαδρομή τελικά μετά από παρεμβάσεις συμφορουμιτών, πέρασε από Αρβανίτσα - Κυριάκι, όπου τα τοπία ήταν πολύ όμορφα όντως.




Περνώντας από φιδίσιους ορεινούς δρόμους και χιονοσκέπαστες κορφές, φτάσαμε στην Μονή του Οσίου Λουκά




, όπου προσκυνήσαμε το σκήνωμα




Θαυμάσαμε την ωραία θέα




και ένα GS


συνεχίσαμε για Αράχοβα, γιατί ο δρόμος είχε πολλά ‘φίδια’ και ο Κωστής ήδη μας είχε κάνει την πρώτη ρουκέτα.










Μετά Δελφοί, Ιτέα, Γαλαξίδι,




όπου και φάγαμε, δεν βρήκαμε το προτεινόμενο μαγαζί, τις πάπιες του Argy, για αυτό και έλειπαν από την φωλιά τους.




Προς απογευματάκι μας πήρε ο δρόμος για Ναύπακτο. Ξεφορτώσαμε στο ξενοδοχείο και φύγαμε αμέσως για τον Επιτάφιο και την εκδήλωση του μπουρλοτιέρη.


Υπέροχο το έθιμο – κατανυκτικές οι ψαλμωδίες – μια βραδινή Ναύπακτος πανέμορφη. (όποιος έχει την υπομονή, μπορεί να τα δει στο videάκι, στο τέλος)










Όλα αυτά γίνονται στο λιμάνι, που είναι και…




Και περικλείει και το πάρκο ‘Θερβάντες’.




Μετά πήγαμε για ποτό με την σύζυγο, όπου και γυρίσαμε στο ξενοδοχείο, για να ξυπνήσουμε την άλλη μέρα νωρίς για πρωινό αλλά και την βόλτα στην επίσης προτεινόμενη από συμφορουμίτες ‘Παλιά πόλη’. Όπου βρίσκεσαι αλλού… στην Ενετική εποχή και περιμένεις τον Θερβάντες να βγει από την γωνία, κυνηγώντας έναν ανεμόμυλο.



Το κάστρο είναι από τα πλέον καλά διατηρημένα του είδους του, με τη θέα να κόβει ανάσες.









Αυτά τα τείχη του πρώτου πλάνου ξεκινάνε σε δύο γραμμές άμυνας και πλαισιώνοντας την παλιά πόλη, κατέληγαν στο περίκλειστο λιμάνι. Απόρθητα από παντού. Για να μπείτε έπρεπε να ‘άρετε 4 πύλας’.



Σήμερα τα τείχη έχουν χρησιμοποιηθεί ακόμη και για φέροντα στοιχεία μοντέρνων κατοικιών της πόλης.



Εντός τώρα της παλιάς πόλης, βρίσκουμε και άλλα αξιοθέατα όπως τον πύργο Μπότσαρη





Το Φετιχέ τζαμί και η μητρόπολη του Αγ. Δημητρίου.





Αφού λοιπόν σκουπίσαμε όλη την παλιά πόλη, ξεκινήσαμε για ορεινή Ναυπακτία, με Λιμνίτσα – Άνω + Κάτω Χώρα + Ελατού.



Εκτός της ‘μεγάλης’ εικόνας, που ήταν όμορφη, αν και λίγο παρατημένη, υπήρχαν και όμορφες λεπτομέρειες αλλά και πολλά νερά. Ο Μόρνος άλλωστε από κει ξεκινάει.







Φάγαμε στην διαδρομή κοντά στην Ελατού στον ‘Λολό’, έναν παλιό λολό με τις μηχανές, έτρεχε ράλυ κλπ. Παρκαρισμένη έξω από το μαγαζί μια παλιά Suzuki Streetάδικη, με χιλιάδες αυτοκόλλητα επάνω. Τώρα εστιάτωρ με 4 παιδιά και καμιά 10αριά εγγόνια. Η χαρά του Κωστή, με όλα αυτά τα παιχνίδια στην μέση του πουθενά.
Έχοντας φτάσει στο ‘μέσον’ της εκδρομής, αρχίζαμε να κατηφορίζουμε προς την επιστροφή μας. Η θέα και πάλι απέραντη. Κάπου μπερδέψαμε τα καλώδια της καλωδιωτής με αυτά της ΔΕΗ.



Βγήκε τότε η ΓΕΝΟΠ και διεκδίκησε και την γέφυρα. Χε χε.

Η γέφυρα



σε διάφορες ώρες:







… και διάφορες όψεις.



Ως προσχεδιασθέν, ευτυχώς γυρίσαμε μόνοι μας στον δρόμο. Επικίνδυνος, πανάκριβος και παρατημένος από ότι μου είπε ένας ντόπιος βενζινάς. Οι εταιρείες αποτραβήχτηκαν γιατί δεν τις πλήρωνε το κράτος. Το ίδιο και με τον δρόμο του Αιγαίου. Έφυγαν οι Ισπανοί και περιμένουν οι δικοί μας να πληρωθούν… από πού?

Δεν είναι χώρος εδώ για αυτά. Επεράσαμ’ όμορφα για άλλη μια φορά. Χριστός ανέστη και του χρόνου με Υγεία.

Αν δεν κουραστήκατε ακόμη… (φαντάσου να πήγαινα και τίποτα Άλπεις )

Δείτε και το videάκι, στο τέλος


Untitled on Vimeo