Απάντηση: Τον Χάρο με τα μάτια μας
Πωπω το έχω ζήσει σε πλαγιά κάποτε (δεν ξέρω αν ήταν και 10 μποφόρ εμένα) και είναι τρομακτικό πράγμα - βασικά νιώθεις αρκετά αβοήθητος, δεν σε παίρνει ούτε να σταματήσεις και το μόνο που κάνεις είναι να πρέπει να ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΕΙΣ τα αισθητήρια σου για να αντιδρούν σε κάθε τι που συμβαίνει
Μπρρρρ...
Αυτά θέλουν μεγαλύτερη ταχύτητα (όσο σε παίρνει βέβαια - όχι να σωθείς από αέρα και να πας από χιλιόμετρα) λόγω του ότι όλα αυτά είναι θέμα vectors και μικρότερη αντίσταση όσο γίνεται (δύσκολο με τέτοιες μηχανές). Έχω δει ότι βοηθάει να... ανοίξεις τα γόνατα (οι ειδικοί λένε να ανοίγεις το γόνατο από την πλευρά του αέρα, αλλά δεν έχω δει αντί να ψάχνεσαι να ανοίγεις και τα δυο να βλάπτει). Δεν ξέρω γιατί, ίσως "απλώνει" τη γεωμετρία; Ίσως ο αέρας που περνά ανάμεσα στα πόδια λειτουργεί ως σταθεροποιητική αεροτομή; Δεν ξέρω, υπάρχει ειδικότερος να μας πει (να εδώ ο George ίσως πράγματι εξηγήσει κάτι αφού είναι πιο κοντά στην επιστήμη του). Επίσης ΙΣΩΣ είναι καλό να είστε κοντά σε μπροστινό αυτοκίνητο (και στη μέση του) σε τέτοιες περιπτώσεις μια και ο αέρας που τον χτυπάει δημιουργεί ένα κλωβό πίσω του.
|