Απόσπασμα:
Αρχική Δημοσίευση από ckk
Θωρακίζουν ψυχές τα φιλάκια και οι αγκαλίτσες. Και αν τα έχεις πάρει πολλά από μικρός, έχεις τεράστιες αβάντες για να τα δίνεις απλόχερα, όταν μεγαλώσεις.
|
Μεγάλη κουβέντα φίλε ακριβώς αυτό !!!!!!!
Στην δουλειά μου την απογευματινή κάναμε μιά συνεργασία με ένα σχολείο του Χολαργού πάνω στην ενδοσχολική βία. Μοιράσαμε από 10 μπαλάκια του πινκ πονκ σε κάθε παιδί και τους είπαμε ότι για μία εβδομάδα μπορούν να ανταλλάσουν μπαλάκια με άλλους συμμαθητές τους όπως τα ίδια θέλουν. Εγινε το παιχνίδι του σχολείου και για μία εβδομάδα τα παιδιά έπαιζαν μεταξύ τους. !!!
Μετά την μία εβδομάδα κάνοντας απολογισμό μαζέψαμε τα παιδιά που δεν είχαν ανταλλάξει καθόλου μπαλάκια και τα παιδιά που είχαν δώσει όλα τους τα μπαλάκια. Αυτά τα παιδιά μετά από ένα πιο λεπτομερές ιστορικό και επαφή με τους γονείς , τα εντάξαμε σε ομάδες παιγνιοθεραπείας μέσα στο σχολείο μιά και αποτελούν την ζώνη υψηλού κινδύνου για ενδοσχολική βία. Αυτό που τα κάνουμε μέσα στην παιγνιοθεραπεία είναι να τους αφήνουμε χώρο να φτιάξουν σχέση με τα άλλα παιδιά της ομάδας χωρίς να καταπιέζονται ή να καταπιέζουν.
Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι βγάζουν τα παιδιά μέσα στις ομάδες και πόσοι από τους γονείς των συγκεκριμένων παιδιών έχουν αρνητική ή υποτιμητική στάση για την δουλειά του παιδιού τους, την απαξιώνουν και την ευτελίζουν διαρκώς !!!!.
Δυστυχώς όμως τα προβλήματα στις οικογένειες ολοένα και διογκώνονται και το φαινόμενο παίρνει ανησυχητικές διαστάσεις.
ΟΛΑ αυτά όμως δεν θα χρειαζόντουσαν αν όλοι κάναμε αυτό που απλά διαισθητικά κάνεις εσύ CKK και η Hekima και τόσοι άλλοι γονείς αφανώς στο σπίτι τους.
Οπως λέει και ο CKK "Η επαφή με τα παιδιά μας τα θωρακίζει και τους δίνει ψυχικά αποθέματα για να κάνουν σωστές σχέσεις".
Χαίρομαι που συναντώ ανθρώπους που πολεμούν την βία του σχολείου καθημερινά στο σπίτι τους . Αφανείς ήρωες !!!!!
Καταλαβαίνω βέβαια ότι και εμείς σαν γονείς κάνουμε τα λάθη μας ή κάποιες φορές αποτυγχάνουν οι προσπάθειες μας , αλλά τουλάχιστον προσπαθούμε προς την σωστή κατεύθυνση για τα παιδιά μας, ώστε να είμαστε όσο το δυνατόν λιγότερο ανασταλτικοί παράγοντες στην ανάπτυξή τους.