Δυο τσαντάκιες είχαν σπρώξει κάτω τη μητέρα μου για να της πάρουν την τσάντα και της έσπασαν την ωμοπλάτη.
Πριν από χρόνια ακολούθησαν τη γυναίκα μου μετά από το ΑΤΜ και με απειλή μαχαιριού της τα πήραν όλα, λεφτά και κινητό τραυματίζοντάς την και ρίχνοντάς την από το ποδήλατο.
Πριν λίγες μέρες στο κέντρο έβαλαν μαχαίρι στο λαιμό του γιού μου και του πήραν το iphone. Την άλλη φορά στο πάρκο που έκανε skate του ξανάβαλαν μαχαίρι αλβανοί και του τα πήραν όλα.
Στο Κολωνάκι μέρα μεσημερι για 2 λεπτά μας έκλεψαν τα κράνη με τις ενδοσυννενοήσεις μέσα από τη μπαγκαζιέρα.
Με σταματάνε εμένα ευγενέστατα με την GS να μου κάνουν έλεγχο και κάνω 5 λεπτά μέχρι να βγάλω κράνη γάντια μπουφάν τσαντάκια για να δείξω τα χαρτιά μου που τα έχω όλα. Δίπλα περνάνε παπάκια χωρίς εξατμιση και κράνος και όλοι σφυρίζουν αδιάφοροι.
Στα φανάρια αριστερά μου σταματάει μηχανή χωρίς πινακίδες και στα δεξιά μου 2 αστυνομικές μηχανές. Ξεκινάει σφαίρα ο χωρίς πινακίδα, συνεχίζω δίπλα από τους αστυνομικούς και όταν τους λέω αγριεμένος "πρέπει να σας το πω εγώ για να κάνετε το καθήκον σας;", ναι ναι μου λένε και γκαζώνουν για να τον ελέγξουν για τα μάτια του κόσμου. Δικός τους θα ήταν και τον άφησαν.
Τους βλέπω ένστολους χωρίς κράνος πάνω σε ιχ μηχανή να κατεβαίνουν τη Συγγρού και όταν τους την πέφτω δίπλα και κουνάω το κεφάλι μου, με αγριοκοιτάζουν.
Ότι και να λέμε δε γίνεται τίποτε. Μπάχαλο και ανύπαρκτη η Ελληνική Αστυνομία όπως και το κράτος. Οι λίγες περιπτώσεις που κάνει το καθήκον της, γίνονται πρωτοσέλιδα σαν σπάνια γεγονότα.
Γι αυτό μπαίνουν οι σκύλοι και μας αλέθουν.
Πολύ λυπάμαι Argi για τον πατέρα σου. Δυστυχώς ο μόνος τρόπος για να είναι ασφαλής είναι να κλειστεί στο σπίτι του, γιατί όπως και συ λες ήταν ανυπεράσπιστος για το δίκιο του...
