Φίλε νάσαι καλά και σ ευχαριστώ.Τα 19 (και όχι 22) του πεθερού, είναι παγκόσμιο ρεκόρ και σε καμία περίπτωση δεν είχα ποτέ κάτι τέτοιο στο μυαλό μου.
Αυτό που σκέφτομαι τώρα είναι να μείνω στα 2, να μεγαλώσει και η μικρή μας κανά χρόνο και έπειτα.... βουρ.... μηχανή και άντε γειά.
Να ζήσουμε λίγο διότι κάτι εγκυμοσύνες, κάτι γέννες, κάτι μεγαλώματα, τα τελευταία 3 χρόνια δεν έχουμε κάνει σχεδόν τίποτα. ΔΟυλειά και οικογένεια μόνο. Δε παραμονιέμαι, αλλά με την Μόνικα είμαστε ακόμα active και έχουμε σκοπό να ζήσουμε πολλές περιπέτειες ΜΑΖΙ ακόμα.
Και πάλι θενκς φίλε!
