Στο δρομο για το εστιατοριο που μας προτεινε ο φιλος μας απο τον ξενωνα βρεθηκαμε παλι στο Φρουριο οποτε μια γρηγορη ματια ηταν επιβεβλημενη.
Εσωτερικα ηταν πολυ μεγαλο -στην ουσια ενα ατελειωτο παρκο με δρομακια που εφευγαν προς ολες τις κατευθυνσεις. Αυριο θα το βλεπαμε καλυτερα...
Με τα στομαχια να χορευουν κλακετες, το αξιοθεατο που θελαμε να δουμε αυτη τη στιγμη ηταν η τοπικη Σερβικη κουζινα!
Το εστιατοριο που μας προτεινε ο φιλος μας στον ξενωνα ηταν ακριβως πανω στον ποταμο, με φοβερη θεα εξω, πολυ προσεγμενο διακοσμο και αψογο σερβις.
Το μεγαλυτερο ομως ατου ηταν τα φαγητα... Οι μεριδες ηταν απλα τερατωδεις, και οι γευσεις μοναδικες! Μια φωτογραφια, χιλιες λεξεις!
