Θελησαμε να ευχαριστησουμε τα παιδια για τη παρεα τους μεχρι εδω και να συνεχισουμε αλλα ο Boran ουτε να το ακουσει: "αδερφε μου, δεν φευγετε απο εδω αν δεν πιουμε κατι παρεα!"
Μας ειχε σκλαβωσει, οποτε δεν υπηρχε περιπτωση να του χαλασουμε χατηρι. Τα παιδια μπηκαν μπροστα και μας συνοδεψαν στην κοντινη πολη του Krusevac οπου αραξαμε στον πεζοδρομο για ενα ακομα καφε και κουβεντουλα.
Οι νεοι φιλοι μας αποδειχτηκαν φοβερα ατομα! Ευγενεστατοι, χαβαλεδες, και πανω απο ολα ντομπρα παιδια που γουσταρουν τις μηχανες και τους μηχανοβιους. Μαλιστα δεν λενε οχι και στα ταξιδακια, αφου το προηγουμενο καλοκαιρι ειχαν κατεβει μεχρι Χαλκιδικη για διακοπες το καλοκαιρι, κατι που θα κανανε μαλλον και φετος. Αφου αραξαμε εκει για ωρα ανταλλαξαμε στοιχεια επικοινωνιας και ανανεωσαμε το ραντεβου μας για το καλοκαιρακι που θα κατεβουν κατω, λεγοντας μας επισης οτι μας περιμενουν να μας φιλοξενησουν την επομενη φορα που θα ειμαστε στη Σερβια!
Γεια σου ρε Boban -λεγετε-με-Booky! Tρελο παλικαρι!
