Η αποθεωση ομως μας περιμενε λιγο πιο κατω, εκει που ο ποταμος ειχε σχηματισει μια τεραστια φυσικη λιμνη που εφευγε προς ολες τις κατευθυνσεις.
Το λεξιλογιο ωραιων εκφρασεων μου ειχε τελειωσει απο ωρα και πλεον γινομουν επικινδυνα κλισε...
Mπροστα σε αυτο το θεαμα δεν αντεξα αλλο.
Εσβησα τη μηχανη, κοντοσταθηκα, και επιασα τον εαυτο μου να τραγουδαω
ενα παλιο αγαπημενο κομματι...
How I wish, how I wish you were here.
We're just two lost souls swimming in a fish bowl, year after year,
Running over the same old ground.
What have you found? The same old fears.
Wish you were here...
