Παρεα με τον Κωστη κατηφορισαμε μεχρι την εξοδο της πολης και εμεις βαλαμε ροτα για Νοτο. Ο Πανος μας αφησε καπου στο υψος της Αρτας για να παει σε ενα φιλαρακο του και εγω με το Βαγγελη συνεχισαμε την βαρετη και αχαρη διαδρομη για Αντιριο και Αθηνα...
Στην Αμφιλοχια η εικονα του Αμβρακικου κολπου που λαμπυριζε κατω απο το μεσημεριανο ηλιο ηταν ο πιο ομορφος τροπος να κλεισουμε αυτο το ταξιδι...
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Καθομαι και σκεφτομαι εδω και ωρα να βρω εναν ταιριαστο επιλογο σε αυτο το ταξιδι... Ο Πανος σημερα μου ειπε "διαβαζα ρε φιλε το ταξιδιωτικο και ενοιωσα οτι ζοριστηκες καπως" και ειχε δικιο.
Δεν ηταν ενα ευκολο ταξιδι. Δεν ξερω γιατι -δεν μου "βγηκε" ευκολα απο μεσα μου.
Να ηταν τα χιλιομετρα; Μα εχω κανει και περισσοτερα.
Να ηταν ο καιρος; Μα ειχαμε παντου λιακαδες και τελειες συνθηκες.
Να ηταν οι κακουχιες; Μα δεν εμεινα ουτε μια φορα σε σκηνη, παρα σε ωραιοτατα δωματια.
Να ηταν η μοναξια του δρομου; Μα δεν εμεινα μονος ουτε στιγμη.
Τοτε τι; Τι....
Ενοιωσα οτι οσα χιλιομετρα εγραψαν οι ροδες μου, η ψυχη μου εγραψε επι 100. Ειδαμε καταπληκτικα πραγματα σε αυτο το ταξιδι, πραγματα αναπαντεχα, τρελα, ωραια, δυσκολα, ευκολα... Ηταν αληθινα μια περιπετεια απο την αρχη μεχρι το τελος!
Ο σκοπος σε αυτο το ταξιδι ηταν να γνωρισω τις ζωες των ανθρωπων και να δω ολα τα "μικρα" που τοσο συχνα προσπερναμε με μεγαλη ευκολια... Και οι ταξιδιωτικοι θεοι οχι μονο μου εδωσαν αυτο αλλα πολυ παραπανω! Ειδα ανθρωπινες στιγμες που με εκαναν να νοιωσω πολυ λιγος... Βασανισμενοι λαοι που χαιρονται τη ζωη και το ΤΩΡΑ χωρις να κλαινε για το πριν η το μετα... Αγνωστοι μεχρι χθες μου χαρισαν χαμογελα, φιλια, καλοσυνη, ζεστασια...
Αυτο το ταξιδι με επιασε απο τα μουτρα και με αναγκασε να δω βαθια μεσα μου. Τραβηξε μια κλωτσια στα δεδομενα που ηξερα και αφησε στη θεση τους την τρελη προσμονη του ενδεχομενου. Εκει που ΟΛΑ μπορουν να γινουν. Η και οχι. Ισως.
Ειτε ετσι ομως ειτε αλλιως, εμαθα να μην βασανιζομαι για το αποτελεσμα, αλλα να απολαμβανω το οτι ζω τη διαδρομη μεχρι εκει, αληθινος, ανοικτος, χωρις παρωπιδες και "καθρεφτες"...
Και δεν θα μπορουσα να ζητησω καλυτερο δωρο τελικα...
ΤΕΛΟΣ