χθες ηταν μια ασχημη μερα για μενα,
πηγα στην εταιρεια που δουλευω εδω και 9 χρονια και παρεδωσα αυτοκινητο και
λογαριασμους καιι εισεπραξα μια απολυση...
πραγμα που ειχε μυρισει εδω και δυο εβδομαδες...
ημουν χαλια ψυχολογικα, στα 54 ανεργος...
σκεφτομουν οτι τα ξαναπερασα αυτα και αλλες φορες
και για να ανεβασω την ψυχολογια μου, ειχα παει το προγραμματισμενο καλοκαιρινο ταξιδι ακομα και απενταρος...
ετσι και φετας αποφασισα οτι θα παω το ταξιδι ακομα και αν ειμαι ανεργος, επειδη η ψυχικη υγεια μου ηταν πιο σημαντικη απο την
οικονομικη υγεια, ομως ενας κομπος εσφιγγε το στομαχι μου...
ειχα προσφερει πολλα στην εταιρεια στο τμημα των πωλησεων
και ενω εγω της ειχα 10πλασιασει τον τζιρο μεσα σε 5 χρονια,
τωρα με την κριση απολυομουν μετα απο 9 χρονια,
ομως ετσι ειναι οι μπιζνες...
οταν δεχτηκα ενα τηλεφωνημα απο πελατη που δεν το ηξερε και του το ειπα, επεσε απο τα συννεφα
ομως...
ο θεος των ταξιδιωτων ειναι μεγαλος και μας αγαπαει...
χτυπησε το τηλεφωνο, απο αναταγωνιστη που εμαθε για μενα
και εβλεπε την παλια μου εταιρεια να πεταει ενα "γεματο πορτοφολι" στο δρομο, ετσι μου εκλεισε ραντεβου για σημερα
μου προσεφερε δουλεια και ξεροντας για την "τρελλα" μου για τα ταξιδια μου προσεφερα αδεια απο τις 10 ιουλιου για να παω βαλκανια με τον ορο να του αφηγηθω τις περιπετειες...
φυσικα εκλεισα, χωρις συζητηση...
ετσι εμεινα 4 ωρες ανεργος, σε εποχη κρισης...
ειμαι πολυ χαρουμενος και θελησα να το μοιραστω μαζι σας