[Hekima]

Η ελληνική γραφή είναι η τελειότερη του κόσμου γιατί μόνο σ’ αυτή από τη μια υπάρχουν γράμματα για όλους τους φθόγγους και από την άλλη επινοήθηκαν και άλλα γράμματα και σημεία, που βοηθούν στο να καταγράφεται ο προφορικός λόγος φθογγικά, αλλά και και ετυμολογικά:
1) μικρά γράμματα: α, β, γ…
για να υποδεικνύουν στον αναγνώστη, σε συνάρτηση με τα κεφαλαία, ότι η λέξη που αρχίζει από τέτοιο γράμμα δεν εκφράζει κύριο πρόσωπο,
2) Τα ορθογραφικά σημεία: η απόστροφος, το τονικό σημάδι και τα διαλυτικά
για τις τονισμένες και άτονες συλλαβές, την προφορά τους,
3)Τα ομόφωνα γράμματα: Ο(ο) & Ω(Ω), Ε(ε) & ΑΙ(αι), Η(η) & Υ(υ) & Ι(Ι)…

Στην ιστορία της ελληνικής γραφής είναι σημαντικό γεγονός η επινόηση αυτών όπως και η επινόηση των κανόνων ορθογραφίας.

Σαφώς οι κανόνες με τους οποίους μπαίνουν στη γραφή τα ορθογραφικά σημεία και τα ομόφωνα γράμματα στις λέξεις (το να γράφουμε π.χ. τα θηλυκά με –η, τα ουδέτερα με –ι,ο, τα ρήματα με –ω,ει…) είναι και αυτό κάτι το πολύ σημαντικό, γιατί, αν αυτά έμπαιναν στην τύχη, τότε η ελληνική γραφή θα γινόταν πάρα πολύ δύσκολη και χρονοβόρα στην εκμάθησή της.

Με τη βοήθεια των ομόφωνων γραμμάτων, καθώς και των κεφαλαίων και μικρών γραμμάτων.στην ελληνική γραφή αποκλείεται να γίνει παρανόηση ομόηχων λέξεων γιατί με αυτήν καταγράφουμε όχι μόνο ό,τι λέμε φθογγικά, αλλά και ό,τι εννοούμε ετυμολογικά (σε μέρος λόγου, τύπο κ.τ.λ.) διακρίνουμε δηλαδή οπτικά και γρήγορα τις ομόηχες λέξεις, καταλαβαίνουμε για το αν μιλούμε για ρήμα, ουσιαστικό ή επίθετο κ.τ.λ. ή αρσενικό, θηλυκό ή κύριο ή κοινό όνομα κ.τ.λ
Κάποια παραδείγματα: Αγαθή & αγαθή & αγαθοί, ποία & ποια & πια, κουτί & κουτοί & κουτή, κλίση & κλήση & κλείσει & κλίσει

Πιο απλά με τα ομόφωνα γράμματα: Ο(ο) & Ω(ω), Η(η) & Υ(υ) & Ι(ι)… υποδεικνύουμε στην κατάληξη το μέρος του λόγου ή τον τύπο του σημαινομένου που φανερώνει η λέξη
Παράδειγμα: Η παραγωγή της Κρήτης, Οι παραγωγοί της Κρήτης,
και στην κατανόηση των λέξεων και διάκριση των ομοήχων,
Παράδειγμα: κουτί & κουτή & κουτοί, λύρα & λίρα, ψιλή και ψιλοί, λύπη και λείπει και λίπη.

Ακόμη και ο σχηματισμός των ελληνικών γραμμάτων δείχνει πόσο εξαιρετική είναι η γλώσσα μας, χωρίς εικόνες, περίπλοκα σχήματα, να δυσκολεύουν την καταγραφή της αλλά απλός και σταθερός σχηματισμός άρα πολύ εύκολη καταγραφή και ευδιάκριτη ανάγνωσή τους.