Σηκωθηκα το πρωι του Σαββατου, εφτιαξα καφεδακι, εβαλα καλη μουσικη και εκατσα στο μπαλκονι να το απολαυσω και να βαλω τις σκεψεις μου σε μια ταξη.
Αυτη τη φορα δεν ειχα χαρτες, δεν ειχα διαδρομες, δεν ειχα μερες αριθμημενες και ομορφες.
Μια κουβεντα του αγαπημενου μου Κωστη απο την Πατρα μου εδωσε την πρωτη κατευθυνση. Πατρα; Γιατι οχι!
Και μιας που θα ημουν εκει θα μπορουσα να βρω και τον φιλο Γιωργο που θα ηταν εκει ηδη απο την προηγουμενη στους γονεις του.
Εκανα τις σχετικες επαφες και καπου εκει χτυπησε το τηλεφωνο. Ηταν ενας αγαπημενος φιλος απο Θεσσαλονικη.
- Ελα ρε φιλε. Θα ερθεις το τριημερο στο Πηλιο στην πανελληνια μας;
- Την ποια;
- Την πανελληνια ρε συ! Καλα! Εσυ εφτιαξες το φορουμ και δεν ξερεις τιποτα;
- Εχω χασει επεισοδια ρε αδερφε τον τελευταιο καιρο.
(τι να του ελεγα του ανθρωπου....)
- Τελοσπαντων, εχουμε κανονισει στο Πηλιο το τριημερο για καμπινγκ σε ενα πολυ ομορφο παραθαλασσιο μερος! Ελα!
Πηλιο; Και η Πατρα; Χμμμ. Και γιατι οχι
και η Πατρα; Και αφου λεμε Πατρα δεν παμε και απο καμια πιο ενδιαφερουσα διαδρομη επανω, οπως απο ορεινη Ναυπακτια; Ευκαιρια ειναι!
Δεν χρειαζομουν περισσοτερα. Κατεβηκα κατω, φορτωσα στο σακκο σκηνη, sleeping bag και δυο πραγματα και ημουν ετοιμος! Αλλο ενα ταξιδακι λοιπον ξεκινουσε. Παρεα με αγαπημενους φιλους, σε ανοιχτους δρομους, με αγνωστα και ομορφα μερη, και παντα συντροφια με την λατρεμενη μου Αυρα...
