Οι προγνωσεις για αστατο καιρο το τριημερο μαλλον ειχαν κρατησει μακρυα απο αυτα τα μερη τον πολυ κοσμο. Ακομα καλυτερα! Ποτε δεν μου αρεσε η πολυκοσμια.
Χωρια που απο τοτε που εκοψα εντελως τις ειδησεις και τα μετεωρολογικα δελτια περναω περιφημα! Οσοι καθονταν μεσα τωρα μαλλον εχαναν...
Οντας ηδη στο δρομο αρχισαμε να σχεδιαζουμε τη διαδρομη μας με την αλανθαστη επιστημονικη μεθοδο του: "Ρε συ, αυτη η γραμμη περναει διπλα απο αυτες τις λιμνες στο χαρτη/ Καλη φαινεται/ Παμε απο εκει."
Αρχικος στοχος ηταν να φτασουμε Πηλιο το βραδυ, αλλα η ωρα ηταν ηδη γυρω στις 6. Το GPS εδινε χρονο αφιξης καπου γυρω στα μεσανυχτα.
Καλα, δεν πειραζει. Παμε και βλεπουμε...
Ορεινη Ναυπακτια λοιπον με μια διαδρομη πνιγμενη στο πρασινο....