Το τοπιο πανεμορφο... Παντου χωριουδακια χωμενα στις καταφυτες πλαγιες του βουνου, μικρα ασπρα κουτακια πνιγμενα σε ενα ατελειωτο πρασινο....
Χωμενοι βαθια στην καρδια του δασους, πρασινο και νερα παντου, φως και σκια...
Η καρδια εδινε διαταγη στο μυαλο να κλειδωσει την πορτα και να πεταξει μακρυα το κλειδι
τωρα...
