[teo71]

Η ρουτίνα συνεχίζεται ακάθεκτη....


Στάση στο 140 για τσιγάρο... με τον Ντινό να αναρωτιέται αν πρέπει να βάλουμε αδιάβροχα... Ένα φιλοσοφικό ερώτημα που θα τον ακολουθούσε σε όλο το ταξίδι...(Παρεπιπτώντος, την 1η βροχή την πετύχαμε στη Λαμία 4 μέρες μετά...)

Στάση στη Shell στη Λαμία για βενζίνη. Ο ntinopoulos να αναρωτιέται αν πρέπει να βάλουμε αδιάβροχα, εγώ να καπνίζω και ο Magelanos να ρίχνει ατάραχος 1 τελευταία ματιά στους χάρτες....

Στάση στον Καραβόμυλο για καλό & φθηνό φαγητό... (είναι η 1η ταβέρνα δεξιά, όπως έρχεσαι από Θεσσαλονίκη), 1 μερίδα, 1 σαλάτα και αναψυκτικό 9 ευρώ...

Και επιτέλους η ρουτίνα σπάει...

Μετά τα υπέροχα Τέμπη & τα στροφιλίκια του Πλαταμώνα η φαεινή ιδέα της στιγμής, να στρίψουμε στην Λεπτοκαριά Πιερίας για μια μπύρα, αποδεικνύεται όλα τα λεφτά...

Οι παραλίες της Πιερίας, πάντα ήταν αγαπημένος προορισμός για τους Σλάβους των Βαλκανίων και τώρα με την ανόρθωση των οικονομιών τους γνωρίζουν μεγάλες δόξες...




Ευτυχώς και για μας, που έτσι πήραμε και μια γεύση, για το τι θα συναντήσουμε στο ταξίδι μας...




Μάλιστα η γεύση ήταν τόσο καλή που ο Ντινό, έριξε την ιδέα να διανυκτερεύσουμε εκεί, αντί για το Santanski...

Μετά τα αδιάβροχα, αυτή θα ήταν 1 ακόμη ατάκα που θα μας ακολουθούσε σε όλο το ταξίδι...

Αυτό το παιδί, όπου του άρεσε έριχνε την πρόταση να διανυκτερεύσουμε...

Ευτυχώς είχα κλείσει τα δωμάτια πριν φύγω, γιατί με τους ρυθμούς του Κώστα, ακόμη θα πηγαίναμε....

Με βαριά καρδιά, καβαλήσαμε για τα τελευταία 200 χλμ της διαδρομής...



Ες αύριον τα σπουδαία...