Και το πάρτυ ξεκινάει...
Το οδηγικό.... γιατί είχαμε πολλών ειδών πάρτυ....
Ανέβασμα στο βουνό, συνεχείς στροφές με σωστή κλίση, άσφαλτος που σε καλεί να κατέβεις χαμηλά, όλο και πιο χαμηλά, πολύ χαμηλά... τόσο χαμηλά, που οι μύτες από τις μπότες αρχίζουν να την χαιδεύουν....
Αν είσαι midlle level σαν εμένα, στην αρχή τρομάζεις από τις κλίσεις που παίρνεις και τινάζεσαι μόλις ακουμπήσεις για πρώτη φορά την άσφαλτο,.... μετά το συνηθίζεις....,, οι μπότες πλέον ακουμπάνε σχέδον σε κάθε στροφή, πνεύμα και σώμα έχουν φύγει σε άλλη διάσταση και σε κάθε ευθειούλα πριν την επόμενη στροφή βλέπεις 2 γράμματα να σου χαμογελούν......
GS
Έχεις βρει πλέον τον απόλυτο δρόμο για το μηχανάκι σου, και είσαι μόνο εσύ, αυτό και ο δρόμος....
Παρκάρεις ότι μεγάλο & μικρό σε απασχολεί, σε 1 ελάχιστη γωνίτσα στο πίσω μέρος του κεφαλιού σου και συνεχίζεις....
Υπάρχει κάτι που μπορεί να σε κάνει να σταματήσεις?????
Ναι.....
Αυτό...
Οι ζητωκραυγές & τα πανηγύρια αρχίζουν πριν βγουν τα κράνη...
Ωραίο σπιτάκι....
Τα χαμόγελα δεν σταματούν ποτέ...
Έχουμε δρόμο ακόμη, και μπαίνουμε στην παράκαμψη που μας πρότεινε ο σέρβος συνοριοφύλακας, άρα μία τελευταία ματιά στους χάρτες επιβάλλεται...
Και η διαδρομή συνεχίζεται.....
Μέσα από χωριουδάκια, ποτάμια και σπίτια με αναμμένα τζάκια....
Εκκλησίες & νεκροταφεία...
Η υπέροχη αυτή διαδρομή ολοκληρώνεται με καφεδάκι, στην τελευταία πόλη πριν την εθνική που θα μας βγάλει σε 20 χλμ στη Νις..
Όταν μπορείς να προσφέρεις ευτυχία, τόσο απλά και εύκολα επιβάλλεται να το κάνεις....
Με αυτά και με άλλα φτάσαμε τελικά στη Νις...
Γεωγραφικά είναι στο κέντρο των Βαλκανίων και το επιδυκνείει...
Συνεχίζεται...