[yns]

Ο χωματόδρομος είναι "3Α" που λέει κι ο φίλος μου ο Τάκης. Όλος, από τον Ασίτες - Πρινιά μέχρι το τέλος του στον δρόμο που από τη Γέργερη πάει προς Ανώγεια (αυτόν που πάει και δάσος του Ρούβα). Σταματάμε για μια ανάσα και δεν το πιστεύω πόσο όμορφη διαδρομή έχουμε κάνει! Κι ενώ νόμιζα πως η βόλτα έχει τελειώσει βλέπω το Νίκο να ανεβαίνει το βουνό αντί να κατηφορίζει προς Γέργερη! "Ρε!!!" φωνάζω, "Κλούθα μου" (ακολούθησέ με) μου λέει και εξαφανίζεται. Η απάντηση έρχεται 2 στροφές αργότερα όπου βγάζει φλας και ξαναπιάνει ένα χωματόδρομο που δεν είχα παρατηρήσει ποτέ (κι έχω περάσει αρκετές φορές από 'κει). Ίσως γιατί δεν ξεχώριζε και πολύ από το υπόλοιπο -πετρώδες- τοπίο.. Σίγουρα όχι "3Α". Θα έδινα κάτι σαν τη βαθμολογία που βάζουν στη χώρα μας οι πιστωτικοί οίκοι...

Επομένως, καμία φωτογραφία από εδώ, προσπαθούσα να κρατήσω τη μηχανή όρθια. Αλλά έχω βιντεάκι στο τέλος!!

Κάμποση ώρα αργότερα και χωρίς τελικά να πάρουμε δραμαμίνες φτάνουμε στη σκήτη όπου μόνασε ο Άγιος Ευθύμιος. Ούτε που είχα ξανακούσει για αυτό το μέρος! Είναι ακριβώς πάνω από το Ζαρό, όπως βλέπουμε το φαράγγι στα δεξιά.

Η υπερπαραγωγή κάποιες εκατοντάδες μέτρα πιο κάτω είναι η μονή του Αγίου Νικολάου που βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με την απίστευτη ομορφιά του τόπου. Κάποιοι για να πλησιάσουν το Θεό χρειάζονται μεγαλεπήβολους ναούς, άλλοι απλά ένα μέρος σαν αυτό που βρισκόμουν την συγκεκριμένη στιγμή με τους φίλους μου...

Κάποια (ονόματα δε λέμε) βρήκε πάλι μέρος με θέα και στρογγυλοκάθισε!