..Τελος παντων, η βροχη (οχι ακριβως βροχη, ψιλο χιονονερο..) μας πιανει στο Merano (στην αρχη της ανοδου) αλλα αυτο ηταν το λιγοτερο!
Πυκνη ομιχλη ακολουθησε και η ανοδος εγινε μια "κολαση"!
(Η παρακατω φωτο, ΔΕΝ ειναι δικια μου, απλα προς κατανοηση της ανοδου, με ομιχλη και χιονονερο..)
Καμμιά oρεξη για φωτογραφιες κλπ, φυσικα αρκει να φτασουμε στην κορυφη!
Φτανουμε, παρκαρουμε, αρχιζουν οι κλασσικες συζητησεις του στυλ: "Nα την αφησω εδω? Μπα, αστην εκει" κλπ, μεχρι που, μεσα απο την ομιχλη ακουγεται η ΜΑΓΙΚΗ ΦΩΝΗ:
"Ελληνεεεεεεεες"!!!
Τελικα, υπαρχουμε ΠΑΝΤΟΥ!
Τελος παντων, ηταν ενα παληκαρι που πηγαινε μονος προς Γερμανια με ενα R6 (νομιζω..) και που ειχε βγει εξω για τσιγαρο! (Περιπου 7-8 βαθμοι C.. )
Eιπαμε δυο κουβεντες και μπηκαμε για ζεστο καφε και souvenirs, μιας και το παιδι (ουτε ονομα δεν εμαθα..) ξεκινησε το ταξιδι του προς Βορεια..