ΖΥΡΙΧΗ
Φτάσαμε στην Ζυρίχη γύρω στις 3 το μεσημέρι.Εκεί μας φιλοξένησε μια φίλη και έτσι γλιτώσαμε το ψάξιμο ξενοδοχείου και βέβαια αρκετά ευρώ μιας και τα περισσοτερα ξενοδοχεία στην πόλη ήταν πανάκριβα.Συν τοις άλλοις είχαμε και έναν δικό μας άνθρωπο που ήξερε τα κατατόπια και μας ξενάγησε στα καλύτερα μέρη αυτής της υπέροχης πόλης.
Αφού τακτοποιηθήκαμε στο σπίτι ετοιμαστήκαμε και βγήκαμε έξω για βόλτα.Η πόλη είναι απλωμένη γύρω από τις όχθες της λίμνης,περνάει και ποτάμι από το κέντρο της και είναι γεμάτη πράσινο.Για την καθαριότητα και την τάξη ούτε λόγος,πραγματικα ντρέπεσαι να περπατήσεις.Παντού υπάρχουν πάρκα και παγκάκια γεμάτα κόσμο.
Για την ποιότητα ζωής τι να πούμε τώρα,η πόλη είναι σταθερά μέσα στις 5 πόλεις με το υψηλότερο βιοτικό επίπεδο στον κόσμο.Όλο το χρήμα του κόσμου είναι μαζεμένο στα υπόγεια των μεγάλων τραπεζων στο κέντρο της πόλης.Πόρσε,μαζεράτι,φεράρι κτλ περνάνε κάθε 2 λεπτά από μπροστά σου.Δεν προλαβαίναμε να χαζέψουμε το ένα και περνουσε το επόμενο.Παντού βλέπεις ρολόγια,σοκολάτες και φυσικά το εθνικό σύμβολο της χώρας,την κόκκινη σημαία με τον άσπρο σταυρό.
Κάναμε τον περίπατό μας
Ο καιρός μας έκανε και πάλι το χατήρι και έτσι μπορέσαμε να ευχαριστηθούμε την βόλτα μας και την πόλη με όλα τα υπέροχα χρώματα της φθινοπωρινής φύσης
Σοκολάτες παντού
Μας πήγε η φίλη και σ`ένα από τα πιό καλά εργοστάσια σοκολάτας όπου πραγματικά μπαίνοντας μέσα σου έτρεχαν τα σάλια.1 κιλό διάφορες πλάκες σοκολάτας 40 ευρώ παρακαλώ.Χτύπος αλλά η σοκολάτα δεν παιζόταν.
Κάποια στιγμή πεινάσαμε και λέμε πάμε να δοκιμάσουμε Ελβετική κουζίνα.Μας ρωτάει λοιπόν η κοπελιά τι θέλετε να φάτε;Της λέμε πήγαινε μας να δοκιμάσουμε ντόπια κουζίνα κάπου καλά.Πάμε λοιπόν σ`ενα γαμάτο εστιατόριο στο κέντρο όπου στέκονταν ουρά ο κόσμος.Αφού περιμέναμε κανα 20 λεπτο καθήσαμε,έρχεται η σερβιτόρα να πάρει παραγγελία,λέμε εμείς δεν ξέρουμε παράγγειλε ότι νομίζεις ότι πρέπει να δοκιμάσουμε.Πήραμε μια ποικιλία τυριών και αλλαντικών για ορεκτικό,μια σούπα και 4 πιάτα για κυρίως,κάτι ελάφια,κάτι σνίτσελ γαμάτα,2 μπύρες μια κοκα κόλα και ενα νερό.Όλα τέλεια,πεντανόστιμα πραγματικα το ευχαριστηθήκαμε και σκάσαμε κιόλας.Και πάμε στο καλό...Ζητάμε λογαριασμό....Είχαμε συνεννοηθεί με το φιλάρα να κάνουμε το τραπέζι στην κοπελιά,έρχεται λογαριασμός τον παίρνει ο Γιώργος,βγάζω εγώ ένα κατοστάρικο σε φράγκα που μόλις είχα βγάλει από την τράπεζα, του το δίνω και περιμένω να μου γυρίσει ρέστα.Μου λέει δώσε αλλά 10!!!!!!!!220 φράγκα σκάσαμε,γύρω στα 170 ευρώ......Ζυρίχη είπαμε όμως φιλάρα,Ζυρίχη.Τουλάχιστον το ευχαριστηθήκαμε....
Μετα απ`αυτό πήγαμε σ`ενα ωραίο μπαράκι δίπλα στο ποτάμι,τίγκα από νεολαία που κάθονταν είτε σε πασάκια,είτε χάμω πάνω στις όχθες της λίμνης και ήπιαμε 2 μπυράκια,χαλαρώσαμε και γύρω στις 12 γυρίσαμε σπίτι για ύπνο.
Συνεχίζεται......